yoongi kapısının çalınmasıyla, uyuyakaldığı koltuktan gözlerini ovuşturarak kalktı.
kapıyı açtığında hiç beklemediği kişiyle karşılaştı yoongi.
onu bırakıp giden adam, hasta olan adam, delicesine aşık olduğu adam olan kim taehyung karşısında kanlı canlı duruyordu ve ona gülümsüyordu.
"sevgilim" deyip bir adım atmıştı yoongi, taehyung dolmuş gözleriyle sevdiği adamın gözlerine bakıyordu.
"yoongi... seni çok özledim" dedi taehyung gözünden bir damla yaş düşmesini engelleyemezken.
"ben de seni çok özledim, taehyung." yoongi taehyungun yüzünü elleri içine almış, akan göz yaşlarını siliyordu.
"sadece... bana sarılsan olmaz mı?" demesine kalmadan, yoongi sımsıkı sarmalamıştı sevgilisini.
o gece, iki aşık birbirlerine kavuşmuştu.
konuşulacak şeyler, dökülecek gözyaşları vardı belki ama her şey mükemmel olacaktı.yoongi, taehyung'u deli gibi seviyordu,
taehyung ise yoongi'yi deli gibi seviyordu.önemli olan da bu değil miydi zaten?
❄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
miss you | taegi
Fanfiction"taehyung... sıçayım, seni çok özledim." "ben de. ben de seni çok özledim, yoongi." • angst değil♡ [111217♡]