Pha:"မား...ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ၿပီ..."
Pha's mom: "မင္းအိမ္ျပန္လာေသးတယ္ေပါ့..."
Pha: "မားပျဲပန္လာဆို..."
Pha's mom:"ဘယ္တုန္းကမင္းငါ့စကားနားေထာင္သြားတာလဲ..."
Pha: "........."
Pha's mom: "ေျပာစမ္းပါဦး...မင္းအိမ္ကိုလည္းျပန္မလာ...
ေက်ာင္းလည္းမတတ္တဲ့အေၾကာင္းေလး..."
Pha's Dad: "မင္းကလည္းသိရဲ႕သားနဲ႔ေမးေနေသးတယ္."
Pha: "အင္းေလ...
မားကလည္းသိေနလဲ...
ဘာလုပ္ဖို႔ေမးတာတုန္း...
ကြၽန္ေတာ္အေပၚတက္ေတာ့မယ္...
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးအိပ္ေတာ့မယ္...
နက္ျဖန္ေက်ာင္းတက္ရဦးမယ္...."
Pha's mom: "မင္း...မင္း....ေနဦး..."
Pha: "သြားၿပီ...ခ်စ္တယ္...အာဘြား..."
Pha's mom: "ဟင္း...ေကာင္စုတ္ေလး...ခုမွမေအကိုခ်စ္တယ္ေျပာတယ္..."
Pha's Dad: "မင္းနဲ႔ေတာ့လည္း...
မင္းပဲျပန္လာဆိုလို႔...
သူနဲ႔မခြဲႏိုင္လို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ sucide လုပ္တဲ့ခ်စ္သူကို..
ထားၿပီးမင္းဆီေရာက္လာတာပဲကို...."
Pha's mom: "ခုေခတ္လူငယ္ေတြမ်ားခက္တယ္...ဘာလို႔မ်ားsucideလုပ္ခ်င္ၾကတာလဲ..."
Pha's Dad: "အဲ့ဒီလူငယ္ေတြထဲမွာ...မင္း...သားလဲပါတယ္..."
Pha's mom: "ကြၽန္မသားကအဲ့လိုလုပ္ခဲ့တာေသခ်ာလို႔လား...မေတာ္တဆျဖစ္တာေရာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား...
Phanaကအဲ့လိုလုပ္မယ့္ကေလးမဟုတ္ဘူး..."
Pha's Dad:"ငါလည္းအစကအဲ့လိုပဲထင္မိတာ...
သူ႔ကိုတိုက္ခဲ့တဲ့ကားပိုင္႐ွင္ကေျပာတုန္းကေတာင္ငါမယံုဘူး.
အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီလမ္းဆံုက ေကာ္ဖီဆိုင္ ကိုအကူအညီေတာင္းၿပီး.CCTV ၾကည့္ခဲ့တာ...တကယ္ပဲမင္း...သားက ကိုယ္ဘာသာကို ကားတိုက္ခံခဲ့တာ...ကိုယ့္မ်က္စိေတာင္ကိုယ္မယံုခဲ့ဘူး...
ေဆးပညာအရေတာ့စိတ္က်န္းမာေရးလိုအပ္ခ်က္ပဲ...
ကိုယ္က်န္းမေရးကိုပဲဂရုစို္က္လို့မရဘူး...စိတ္ကလည္းအေရးႀကီးတယ္..."
YOU ARE READING
If there is No Moon...🌙
FanfictionUnicode🖋️ "P pha....အချစ်ဆိုတာဘာလဲ..." "Yo အချစ်ဆိုတာဘာလဲကိုယ်လဲသေချာမသိဘူး..ဒါပင်မယ့်...မင်းဘေးမှာကိုယ်အမြဲရှိနေချင်တယ်..." "P pha...ကျွန်တော်Pဘေးမှာမရှိတော့ရင်ရော..." "မင်းမရှိတော့တဲ့ကိုယ်ဆိုတာ မရှိဘူး...Yo..." Zawgyi🖊️ "P pha...
