Maviyle kal
Aç kucağını , uçsuz bucaksız denize
Çözülsün dilin...
Maviyle kal
Koy bir fincan kahve gönül kapına
Anlat kimseye söyleyemediklerini...
Maviyle kal
Puslu günü bekletme içinde
Ağla , yağmura karışsın gözyaşların
Maviyle kal
Vurdukça rüzgar saçlarına , savrul...
Uyan yeniden
Maviyle kal
Dön yüzünü göğe
Arındığin yere
Utanma...
Maviyle kal
serpil koç metin
