Okuldan eve gittiğimde aklıma sürekli mert geliyordu nedenini anlayamadım ama sürekli aklımda o vardı.
Ertesi gün okula gittiğimde kapıda onun beklediğini gördüm ama bakmadan gitmeye çalıştım .
Çünkü eğer bakarsam birşeyler olacağını biliyordum.
Direk sınıfa gittim ama hala bana öyle bakıyorlardı.yinde artık birşey deniyorlardı. Yerime oturdum ve zil çaldı öğretmen derse girdi .
Dersimiz kur 'an hocamızın ismi Zehra aslında zehra hocaya teşekkür etmeliyim onun sayesinde bu okula alıştım .zil çaldığında onun yanına gittim ve teşekkür ettim oda bana
-Teşekkür etmene gerek yok , buraya alışmana sevindim.dedi
Ondan sonra kantine gittim .orda mert vardı ve yanıma geldi.
-nasılsın elife.
-iyiyim sen .
-bende iyiyim ,sabah kapıda seni bekledim ama göremedim .
- Neden beni bekledin .
-Dün ağlıyordunya iyimisin diye bakıcaktım .
--hmm ,iyiyim ya kendimi topladım biraz ama bana hala öyle bakıyorlar.
-Bir iki gün sonra düzelir.
-InşAllah.
(Mert eğer melikeyle çıkarsam bu durumu düzelte bilir.)
Ama melike'yle çıkma fikri elifeye'nin aklına hiç hoş gelmedi .
Ama bir süre böyle devam ettiler .
Elife mert' i böyle üzgün görmeye dayanamıyordu o yüzden mert le konuşmaya gitti.mert e :
-Benim için onunla çıktığını biliyorum.Benim için böyle bir şey yapmanı istemiyorum lütfen ayrıl seni üzgün görmeye dayanamıyorum.
-Sorun değil biraz çıkar bırakırım.yeterki sen üzülme .
-Öyle olsun sen nasıl istersen.
Hadi yarın görüşürüz .
-Görüşürüz.
