არასოდეს

თავი 2

სკვერიდან მალევე დავბრუნდი. სახლში გადავწყვიტე წასვლა და ნაოშნიკები გავიკეთე შემდეგ კი გზას დავადექი. მგონი წვიმას აპირებდა და ამიტომ უფრო ნელა დავიწყე სიარულიი.თუმცა სახლში მაინც მალე მივედი.დედა მომესალმა
-დაბრუნდი?მოდი ჭამე-მითხრა მან და მეც დავჯექი მაგიდასთან და ჭამა დავიწყე.შემდეგ ჩემ ოთახში ავედი და გაკვეთილების ძალით დაწერას შევუდექი.2 საათში დავამთავრე ყველაფერი და გადავწყვიტე ქვემოთ ჩავსულიყავი.ცოტა ხმაური შემომესმა,ამიტომ ცოტა ნელა ჩავედი და როცა ჩავედი დავინახე დედაჩემი ვიღაც კაცს როგორ ეხუტებოდა.ღმერთო!ახლა მის მოკვლას არაფერი მერჩივნა მაგრამ თავი დავიმშვიდე და ზემოთ ავედი ისევ.საწოლზე დავეცი და ტირილი დავიწყე.ბოლოს ჩამეძინა და 9 საათზე გამომეღვიძა.ახლა კი ქვრმოთ ჩავედი.ყავა მოვადუღე და ტელევიზორთან დავჯექი.დედაც ზემოდან ჩამოვიდა და გვერდით მომიჯდა თითქოს არაფერი მომხდარაო.
-რას შვები?-მკითხა მან.
-შენი აზრით?-უხეშად ვუპასუხე.
-სახეზე ცუდი ფერი გადევს.
-გმადლობ.-ვუპასუხე მე და გაუკვირდა.
-დღეს რამე დაინახე?
-რა უნდა დამენახა?-ისევ უხეშად ვუთხარი.
-არ ვიცი,არაფერი.
-კარგი.მე მივდივარ მეძინება.
   ჩემ ოთახში ავედი.სანამ მოვდიოდი რაღაც მომაძახა მაგრამ არაფერი მითვამს.

არ ვიცი როგორი გამოვიდა,მაგრაამ შემდეგზე უფრო დიდს და ვრცელს დავდებ.