Siyah kadar sade mavi kadar sonsuz

Kafamdaki ev

Derste aklına geliyo ve bi anda unutuyorsun dersi onu düşünmeye başlıyosun.Gülüşü aklına geliyo sırıtıyosun bi anda,arkadaşın sana bakıyo ve;"Neye gülüyo bu salak." diyo ama senin umrunda bile değil, aklın onda ;her zaman yanında olmasını istiyosun ama olmuyo belki o seni hiç düşünmüyo, olsun ben onu seviyorum diyosun öyle tatmin ediyosun kendini ama o seni sevmiyo boşa tatmin etme kendini.Unutman lazım onu gülüşünü ona dair olan herşeyi ama unutamıyosun olmuyo onu.Arada bi dalgınlığına geliyo unutmuş gibi oluyosun ama sonra tekrar hatırlıyosun.Bazenleride aklından atmak istiyosun o da olmuyo sanki kafana bi ev inşa etmiş ve orada yaşıyo.