Dokunamadığım..
Göremediğim..
Dindiremediğim bir acı taşıyor yüreğim.
Biraz yalnızlık, biraz hüzün, biraz çaresizlik…
Hucrelerime kadar hissediyorum aciyi,
Beynim sızlıyor, yaşayan ceset gibi hissediyorum.
Ölüm bir bıçak kadar uzağımda...
Biz bir cekirdek aileyiz. Ailenin tek cocuguyum. ben 17 yasinda genç bir kizim. Adim Beria gündüz. Babam unlu bir is adami. Dusmanlari ve onu sevmeyen cok insan var. Annem ev hanimi
Gezer tozar alisveris yapar. Anliyacaginiz babamin cirpinarak kazandigi parayi tek sefer de harcayabilen bir kadin.
Annemle anne kiz iliskimiz yok. Hatta bazen evde olmadigimin bile farkina varmaz.
Fakat alıştım....
Ozel bir koleje ozel arabalarla gidip geliyorum.
Hayatim bundan ibaret ozel ogretmenler, odev ler dersler artik cok sıkıyor beni. Babam zaten islerinden zaman bulamadigi icin eve dahi gelmiyor. Bazen kocaman villa da tek basima yasadigimi dusunuyorum 😏 oyle ya hic bir zaman ailemle oturup yemek yedigimi dahi hatirlamiyorum.
Insanlardan nefret ediyorum, Insanlari sevemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karamsar 🔥
ChickLitmerhabalar oncelikle bu yaziyi okuyorsaniz bana bir adim yaklastiniz demektir. umarim kitabimi begenirsiniz. sizleri seviyorum.
