~дууссан~ Зэвүүн новш ПАК ЖИМИН

6-р хэсэг

Тэр явдлаас хойш долоо хоног өнгөрлөө. Хичээл ч хурдан өнгөрч. Долгинох хүүхдүүдийн тоо ч нэмэгдэж. Сайны хажуугаар саар гэхчээр намайг чадах гэж байгаа хүмүүсийн тоо ч нэмэгдсээр.

Өнөөдрийн явдал ч бас гайхшруулж байна шүү. Яг миний таамаглаж байснаар шүүгээнд байсан биеийн тамирын хослолыг минь өмсөхийн эцэсгүй болгочихож. Гэсэн ч ингэх байх гэж бодоод шинэ хослол авчихсан.

Шүүгээгээ онгойлгон ийнхүү бодож байтал Мина хажууд ирэн
-яаанаа хувцас чинь яагаа вэ? Энэ байдлаараа чи биеийн тамирт сууж чадахгүй бололтой.

би-харин тийм ээ хэн нэгэн нь ийм болгочихсон бололтой.

мина-ийм хувцастай яаж хичээлд суухавдээ. Би багшид аргалаад хэлчихье

би-би хичээлдээ суух болохоор санаа тавьсны хэрэггүй. баярлалаа

мина-чамд зүгээр л тусалъя гэж бодсон юм. Дургүй байгаа бол яахавдээ

би-дургүйдээ биш хүсэхгүйдээ. Олны нүдэн дээр сайхан аашилж цаагуураа хүний ул малтаж байдаг чам шиг юмнаас тусламж авмааргүй байна. Бас юу гээч чи хэдий ингэж жүжиглэлээ ч чамайг ямар хөгийн санаатай болохыг бүгд мэднэ.

мина-чи овоо дуутай юм гээч. Энэ сургуульд миний өөдөөс ингэж дугардаг хүн анх удаа л гарч ирлээ. Их хөгжилтэй санагдаж байх чинь

би-чамд хөгжилтэй байхнуу надад хөгжилтэй байхнуу харж л байя. Сануулж хэлэхэд дахиж миний шүүгээнд гар хүрсэн байх юм бол

мина-юу гэж

би-өөртөө гомдох хэрэг гарна

мина-тэгэхгүй л болов уу

би-дахиж хэлэхэд харж л байя гэж хэлэн тэндхийг орхин явлаа. Бид хоёрын яриаг нилээн олон хүүхдүүд сонссон. Бүр намайг явахад зарим нэгэн нь алгаа ташиж байсан шүү. Надад энэ охиноос айх юм ч алга. Хүсвэл эдний гэрийг оронгоор нь эргүүлж чадах болохоор сүүлд нь Сун Мина өөрөө л хохирох болно.

хичээл ч хурдан өнгөрч сүүлийн цаг завсарлалаа.

жонгүг- харина биздээ

би-тйим ээ

жонгүг-хүргээд өгье

би-би өөрөө явчихаж чаднаа. Тэг ямар нэгэн юм болоогүй болохоор зүв зүгээр

жонгүг-би угаасаа танай зүг рүү явна тийм болохоор л хэлж байна. Тэрнээс биш хүн хүргэж өгөх завтайдаа хэлээгүй