My Myth Demon

Beginning

Sophia's Point of View

Biglang tumunog ang cellphone ko.I thought it was a call from him, pero umasa nanaman pala ako.Alarm lang pala to, nasira kasi yung alarm clock ko nang hinagis ko kahapon.(Maingay e)

I woke up like nothing's happened yesterday. I greeted my mom like i'm okay.But it kills me inside.

Pumasok ako ng school with a big smile.Ayokong makita ako ng bestfriend kong nahihirapan(she's anikka).Dahil alam kong pati siya ay mahihirapan.We hugged each other as we used to do.

"Baby girl? Bakit namumugto yang mata mo?"

Sabi na nga ba e.Mapapansin at mapapansin niya to.Baby Girl?ang corny ng besty ko!

"Ah.N-nag hang out kami ni Ate Sheena e.Nag breakfast ka?"

Pang-iwas kong tanong.Ayokong malaman niyang break na kami ni Jaz dahil sigurado akong mas magagalit pa siya kapag nagtagpo silang dalawa.

"E baby girl.What about kuya Jaz?di'mo yata siya kasama ngayon ?"

Heto na ba?hindi pa ako handang sabihin sakanya.Ayokong masira ang napakagandang mood niya.

"Ah beshy...b-bre"

Nasa kalagitnaan na ako ng pag-amin ko ng biglang dumating si Roxane.Bestfriend namin ni Anikka mula junior high.

"Bessys!!"

She hugged us while kissing our chicks.
Kadiri diba?

"I miss you both! Let's have a drink sa cafeteria later ha?"

Sobrang miss talaga kami nitong bessy namin.Manlilibre nanaman siya.She used to have a treat on us naman e.

Tumango tango nalang kami ni Anikka.Nagyakapan muna kaming tatlo bago naghiwahiwalay.Kami lang ni Anikka ang HRM while Rox, business management ang kinuha niya.

Tulala ako at nakatingin lang sa labas dahil sa nangyari kahapon. Then bigla nalang akong tinapik ni Anikka ng isang lalaking pumasok sa class room.And yes, it was him,Jaz...The man who broke my heart into pieces.The man who I love the most.The man, who hurted me.The man I love.

Ayokong maniwalang mag-e HRM din siya dahil before pa naging kami, hindi siya mahilig sa pagluluto.Ewan ko lang ngayon.

"Lucky!"

Annika shouted na parang kami lang ang nasa room. Hindi ko din alam kung ano ang gagawin at sasabihin ko.

"Di'mo man lang sinabing HRM din siya bessy?"

Gosh!anong isasagot ko?

"Bessy lalagnatin yata ako.Let's just talk on cafeteria later"

"Are'nt you going to greet him?"

"I'm tired bessy"

Tumango nalang siya at sinandal ang ulo ko balikat niya.My beshhy is the sweetest.

It was already 11:30am.Out na namin so dumiretso agad kami ni Anikka sa Cafeteria.

While we're waiting for Rox, umorder muna kami ng juice.3 orders para meron na kay Rox.Oorder naman ako ng Hamburger sa isang store.

"Bessy.How about hamburger?"

Tumango naman si Anikka kaya dali dali akong pumunta sa store.

Habang niluluto yung order ko, nahahagilap ng mata ko si Jaz na nasa garden sa may gilid.And wow ha?He's staring at me. Akala mo kung sinong makatitig.Tsk!

****
Shocks Jaz!anong klaseng titig yan? Magpapakatanga nanaman ba ako for the nth time? No way.

Kinuha ko na ang order saka dali daling bumalik sa cafeteria.Malayo palang ay tanaw ko na ang table namin at naroon narin si Rox at mukhang malalim ang pinag-uusapan nila ni Annika. Gosh parang alam ko na tong eksenang ganito.

"So wala kang sasabihin?"

Bungad na tanong sa akin ni Anikka.Alam ko na ang point niya.

"Umm?"

Tipid na tanong ko.

"So wala nga?"

Sagot ni Rox.
Kapag itong dalawa talaga nagsama sa bukingan, talo ako.

"Ok fine!Wala na kami ni Jaz"

"Kailan pa?"
Sabay na tanong nila.

"Kahapon lang.Let it be.Huwag na natin siyang pilitin kung yun ang desisyon niya.Hindi na niya ako mahal, at anong magagawa ko?wala"

"So ganun ganon nalang?yung mag t-two years niyong pinagsamahan, ganun ganon nalang?"

Pagalit na sabi ni Anikka.
Nang akmang sasagot ako ay bigla namang nagsalita si Roxane

"Mag t-two years mong ginastusan ng kamahal mahal tapos iiwan ka ng ganun ganon nalang bessy?ha?!"

Sarkastikong sabi niya.

"Pipilitin ko bessys.Kakayanin ko to.At tsaka, as long as na andyan kayo makakaya ko.And isa pa mas pipiliin kong makita syang masaya sa iba kaysa malungkot sa piling ko"

Di ko na din namalayang pumapatak ang mga luha ko.My 2 beshies hugged me tightly.I'm so blessed na andito sila palagi sa tabi ko. They always wipe my tears everytime I cry.They always pick me up when I fell down.Hindi nila ako iniiwan.

"I love you both.Sana, wala kayong gawing masama kay Jaz"

Madiin na sambit ko dahil alam kong sa kabila ng pagyakap nila sa akin e may pinaplano nanaman silang gawin kay Jaz.

Madilim dilim na din ng matapos ang hang out naming magkakaibigan.This is what we used to do e, after class dapat my hang out para naman marelax kami kahit konti *blink*

Niyakap ko na ang dalawa at nagpaalam na akong umuwi