Tek Bir Nefes

3.Bölüm

Öncelikle şunu söylemeliyim sadece tek bir kişi okusa bile hikayeyi yayınlamaya devam edeceğim ne zaman ki herkes vazgeçer o zaman yayınlamayı keserim ayrıca daha esas konuya giriş yapmadım bu bölüm veya bir sonraki bolümde yapmayı planlıyorum iyi okumalar dilerim ^_^

Eve girdiğimiz anda hızlıca poşetleri mutfağa götürdüm.Laden ise koşar adımlarla bana yetişmeye çalışıyordu.Bazen onu çok yorduğumu düşünüyordum,çok düşünceli bir arkadaş hiç bir zaman olamadım o ise her zaman beni düşünüyordu.Ulaş'la birlikteyken bile aklı bendeymiş.Dostluk kolay kazanılan bir şey değildir hele benim gibi biriyseniz hiç.Evet doğru güven problemim var,hemde gereğinden fazla çok az kişiye güvenmişimdir şimdiye dek hayatım da, ne kadar denesemde insanlara güvenemiyordum işte.

Ben bunları düşünürken Laden elini gözüme sokacak şekilde yaklaştırınca irkilerek ona baktım.

"Ya kızım sen aşıksın bence bu Emre'ye baksana mecnun mecnun takılıyorsun bak bir şeyler varsa ben Emre'ye yalvarır yakarır ayarlarım bir şeyler"diyip göz kırptı.

Bense ağzım neredeyse beş metre açık bir şekilde ona bakakaldım.Sonunda kendime geldiğimde

"Ya Laden seni kocaya versem geri getirir adamın kafasını şirirsin sen ya."diye söylenmeye başladım.

Bu kızın çıkarımları yüzünden saçlarımı tel tel yolmaya başlıycaktım.İnsanın arkadaşı manyak olmasın ya hayır vazgeçtim yok dost most hepsi manyak beynimin içi düşünmekten su kaynatıcak seviyeye geldi artık.

Ben bu saçma seyleri dusunurken aldıklarımı yerleştirmeye baslamam gerektiği dank etti kafama.

Laden'le birlikte torbaları yerleştirmeye başladığımız da aldığım abur cuburların hepsini benim sevgili dostum çoktan açmiş ve yemeye başlamıstı.Kafamı ona çevirip baktığımda

"Yazıklar olsun insan arkadasına, kardesim dedigi dostum dedigi insana bu yapar mi vicdansız."diye yakınınca boğazında kaldı tabi yiyecekler.

"Ama tüm gün mideme son dakika da içtiğim çay dışında bir şey girmedi ki yemekhaneden de senin zorunla kalktık."

Haklıydı kızın o an ne konuşmasına izin vermistim ne de yemek yemesine izin vermistim bazen çok kötü biri olabiliyorum üzgünüm Laden ama bunu hak etmiştin kapak olsun nedir kızım ben orda şok geçiriyorum senin dedigin seye bak.

Poşetlerin hepsini boşalttıktan sonra Ladenin kıvrandığını görünce tek kaşımı kaldırıp ona baktim.

Bana çekingen bakışlarını atarken"Tuvalet ihtiyacım?"diye sordu eli hala karnının üstündeydi.

Ciddi görünmeye çalışırken"Şuan arkadaşlığımızın tüm büyüsünü bozdun"dedim.

"Aman sen işmiyorsun depoluyorsun sanki."dedi çok bilmiş.

"Evet ben depoluyorum doğduğumdan beri ölürken senin üzerine boşaltıp gidicem hadi git nereye gitceksen şimdi halıya işeme öldürürüm seni."dedim gülerek.

O koşarak tuvalete giderken bazen ne kadar çocuksu olduğunu düşünüyordum.Şu halimizi annemler görse benim asla evde yalnız kalmama izin vermezdi.Çocuk oldugumuzu düşünürdü.Annem biraz kontrol manyagı bir kadındır.Zaten onlar giderkende tek bir anlasma yapmıstik onun bilmedigi hic birnsey olmayacak her şey onun kontrolunde olacak nereye gidersem ne yaparsam ona haber verilecekti.Kontrol manyagi bir annenin kizi olmak zor tabi.