Büyük bir okyanusun içinde, küçük bir gemideyiz. Kimimiz karaya ne zaman ulaşırız diye gün sayar, kimimiz buranın eğlencesini çıkartayım diyerek asıl amacı unutmuş, bu gemide sürükleniyor. Zamanın eşliğinde yeni dalgalara açılırken, arkamızda bıraktığımız çöplerimizin çoğuda bizim peşimizde. O çöplere bakarak her dakika pişmanlığımız artıyor, kendimizi bitiriyoruz. İki dudağımızın arasından ''Keşke'' sözcüğü de hiç eksik olmuyor.
İşte biz insan evladı her şeyin farkına zaman geçtikten sonra varırız. Ha, bunu diyorum ama halen aynısını yapmayacak mıyız? Yaparız tabi ya, biz insan evladıyız. Nefsimize yenik düşer, tekrar tekrar hata yapar, keşke şunu yapmasaydım deriz. Dedik de ne oldu? Geriye doğru yelken açmak mümkün mü? Geminin kaptanı zaman, geri döndürecek mi seni? Artık geride o kadar çöp bırakmışız ki o yollar kirlenmiş, geri dönülmez olmuş. Vay halimize! Keşke yapmasaydık.
Her şeyin farkında olmak zordur, bilirim. Farkında olmadığımızdan ne olacağına dair tahminlerimiz bile yanlış tutar. Lakin şunu da bil! Biradan kudurur deniz, dalgalar altına alır seni. Güvendiğiniz dostluklar, arkadaşlar kendi canı peşinde koşarlar. Yaşlanmış geminin çürük tahtaları birer birer denize düşer. O çok kıymetli mallarınız denize dökülür, bulamazsınız. Belki de hala onları aramakla zaman geçireceksiniz. Peki size deselerdi ki: Ey insan, son bir dakikan var. Buradan sonrası hayatın sıfırdan başladığı noktadır. Haydi son kez ne yapacaksan yap! Önce mallarınızı aramanın derdine düşersiniz ya da helallik isterseniz, ellerinizi açar cennete gitme duası edersiniz, kimi cahil de can derdine düşer kaçış yolları arar. Sonuç?
Önemsemediğin o bir, iki dakikalar içine sıkışır kalırsın. Ya ben zaten cennetlik insanım diyerek başını secdeye değdirmemiş insanlar orada da pişmanlık yaşayacak. Elleri her dakika kıbleye dönük, dilinde ''Allah bir'' tekbirleri ile olan insanlar kalpleri huzur dolu bir şekilde varacaklar kıyıya. Unuttuğun her şeyin, umursamadığın ibadetler bir bir senden hesap soracak ve sen yine keşke diyeceksin. Diyeceksin de o gün yazık olacak.
Zamanın kıymetini bil insan evladı! Maazallah dalgalar seni alınca altına, nefesin bile kıymetini anlayınca, yolunun sonunun nereye vardığını görünce geç olmasın. Yoksa yine keşkelere tutsak olur. Ne de olsa keşkelere de alıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlığım
Short StoryKalbimin ortasında, ruhumun derinliklerinde yatan; sustuğum, gözlerimdeki yaşlara, kalbimi kanatmaya sebep olan her şeyi bağıra bağıra sayfalara döküyorum. Haydi kulak ver, göz gezdir sende herkes gibi kör olma! Ey insan, sessizliği bozma vakti. He...
