Eto yung sequel ng Story. Kinukulit kasi ako ng kapatid ko eh =))
**
Its been 5 years simula nung iwan ako ni Baekhyun. Pero hanggang nagyon masakit paren. Hindi manlang kasi ako nakapag sorry sa kanya. Mahal na mahal ko paren yun. Miss na miss ko na yung Bacon ko.
Nandito ako ngayon sa isang park. Yung park na lagi naming pinupuntahan ni Baek date. Maraming swweets memories dito eh. Mag iisang oras nakong nandito. Nakaupo lang. Nagpapahangin at inaalala yung mga masasaya nming nakaraan ni Bacon ko.
Bigla akong napalingon ng may isang batang kumalabit saken. Tinignan ko siya. Kamukha niya si Baekhyun ko. Ang cute ng bata.
''Excuse me po kuya. Dito pwesto namin nila daddy eh.'' sabi nung bata saka ako hinila patayo.
''Ah ganun ba? Sige aalis nako sorry.'' sabi ko sakanya. Biglang tumakbo yung bata sa isang lalaing nakatalikod. Humarap yung lalaki samen... Yung ukha nung lalaki parang pamilyar. Tinitigan ko ng maigi yung mukha niya at biglang tumulo yung luha ko.
Si.. Si... Baekhyun.. sI BACON KO.
lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. Alam kong nagulat siya sa ginawa ko pero wala akong paki alam. Hindi niya ba alam na miss na miss ko na siya? Sobrang nag alala ako sa kanya.
''Baek, I miss you.'' Bulong ko sa kanya.
Tinulak niya ko ng marahan saka tinitigan sa mata. Kita sa mga mata niya yung Lungkot at saya.
''Oh! Chanyeol. Musta na?'' sabi niya saken. Sa tagal naming di nagkita yun lang sasabihin niya saken?
''Yan lang ba sasabihin mo Baek? Namiss kita. Uwi na ulit tayo sa bahay.'' sabi ko sa kanya saka siya hinawakan sa wrist niya.
''HAAHAHA. Hindi na pwede yeol. Tatay nako. Hindi na tayo pwede.'' sabi niya saken. Tatay?
''Nag asawa kana?'' mahinahon kong tanong.
''Oo. Chanyeol meet Jin . Anak ko.'' saka niya kinargayung bata.
''Pero Baek. Akala ko ba tayo lang? Hindi tayo maghihiwalay?'' maiyak iyak kog tanong sa kanya. Bigla siyang umiwas ng tingin saken at ibinaba yung bata.
''Jin, pasok ka muna sa sasakyan.''
''Yes daddy.''
Hinawakan ko si Baek sa balikat saka siya iniharap saken. Nakita kong naluluha naren isya at ako umiiyak na.
''Diba hindi mo'na ko mahal? Ikaw na mismo nagsabi nun. Ilang linggo akong nagtiis sa pananakit mo saken Yeol. Peo yung pagsamantalahan ako at Sabihing hindi mo nako mahal yung pinaka masakit.'' sabi niya habang naiyak.
''Nagseselos lang naman ako nun kay Taehyun eh. Nakita ko kasi lkayong magkasama kaya nagselos ako. Patawarin moko Baek. Alam mo naman kung gano kita kamahal diba? I love you so much Bacon.'' sabi ko habang nakahawak sa mga braso niya.
''Im sorry Yeol pero huli na ang lahat. Hindi na tayo pwede. Sana maging masaya ka. Kahit hindi na para saken kundi sa sarili mo. Im so sorry but Theres no Space for BAEKYEOL here.''
Yung huli niyang sinabi yung pinaka masakit na bagay na narinig ko sa buong buhay ko, Parang hindi ko kaya. Alam ko naman yung mga mali ko eh. Pero huli naba talaga ang lahat? Hindi naba pwedeng ibalik? I love him so much.
Nakita kong sumakay na si Baek sa sasakyan niya. akita ko ren yung pag alis at pag andar ng sasakyan nila.
Sobrang saket sa puso. Parang ayako ng mabuhay sa mundo.
Siguro nga nasaktan ko siya ng sobra. Tama siya. Dapat akong maging masaya para saming dalawa. Siguro nga hindi talaga kami yung para sa isa't isa. Kailangan ko ng tanggapin na wala na talaga kaming pwang. NO MORE BAEKYEOL will Exist.
