MAHAL KITA MR.BAMPERA(book 2)

Chapt:26

Kinabukasan..

Nagising si thyra sa ingay na nag mumula sa labas ng pinto. Nang
tingnan niya kong katabi niya si bryan wala na ito. Kaya bumango
n na siya at inayos ang pinag higaan nila, pagkatapos nag tungo na siya sa cr para maligo, makalipas ang kalahating oras tapos na siya at na kabihis na lumabas ng cr. Paglabas niya na datnan niya si bry
an na inaayos ang iba namin gamit,

Ano ginagawa mo bryan bakit nag lalagay ka ng mga damit natin?'
may problema ba bryan," tanong niya kay bryan habang mabilis na ang mga kilos nito,

Kailangan nating umalis dito ngayon na, dahil parating na rito ang mga kalaban natin tatlong pangkat na magkaibang lahi ang nag sa
ma kaya madali na nilang mapapasok ang bahay nato, kunin mo na ang mga importante mong gamit at aalis na tayo." At binuhat nito ang bag na may ilang laman na damit at matatalas na palaso magin
g ang kutsilyo ay na ron din may hawakan naman kaya hindi probl
ema kong hawakan ni bryan, yong gulok itak niya na malaki na ha
os isang dipa ang haba ay na kalagay sa kanyang likuran, safe nam
an dahil sa nakalagay ito sa bahay ng hindi makasugat,bigla kong na alala si ama tumakbo ako paibaba ng makuha ko na yong damit ko,nilagay ko sa likod ko na kaya pwede na kami umalis kaya nga
yon hanap ko si ama pero wala, kahit ilang ulit ko ng tinatawag si ama walang sumasagot, nakita ko si bryan na sina sara na niya ang pinto dito sa likod kami dadaan. Baka kasi pag sa harap ay makasa
lubong namin ang mga kalaban sabi niya.may sikrito siyang daana
n pala dito kaya dito kami dumaan,

Bryan si ama na kita mo ba, kanina ko pa siya hinahanap at tinata
wag pero walang sumasagot," tanong ko kay bryan habang nilagay niya yong kunti naming gamit sa kabayo, mga pagkain yon habang maglalakbay kami diko alam kong saan siya kasi ang na kakaalam kong saan kami pupunta,

Sumakay kana thyra, malapit na sila dito bago pa tayo maabutan ng mga yon, kailangan na nating makaalis kaagad dito." Sabi ni bryan habang hinihintay akong umakyat sa kabayo, pero umiling ako gusto kong makita si ama,dahil natatakot ako baka mapahama
k si ama kong iiwan namin siya,

Ayaw ko. Hanggat wala si ama hindi ako aalis dito bryan, s-si ama
nalang ang natitira sa akin eh," b-bryan s-sige na hanapin natin ang ama ko," nag uulap na ang aking mata na babantang lumabas ang luha. Habang na nginginig ang aking labi na hinahanap ng aking mata sa paligid na baka biglang lumabas si ama, pero wala akong na kita kaya yong nag uulap na luha ay bumuhos na ng masagana na parang ulan. Dahil na tatakot ako na maiwan ang akin ama dito sa mapanganid na lugar, na patingin ako sa mukha ni bryan hangga
n sa magkatitigan kami, siya na may lungkot at galit ang makikita mo sa kanyang mata, sa akin nagtatakang tingin na may pagtatano
ng kong saan ang aking ama.

"Wala na tayong oras pa thyra para sa pag hahanap mo sa hindi mo na mahahanap pa,kaya sumakay kana kailangan na tayong makaali
s dito. Huwag kang maging matigas ang ulo dahil wala na tayong oras." Mariing sabi ni bryan habang may pagpipigil ito na nais ng kumawala ang kanyang galit.

Hindi ako aalis hanggat hindi kasama si ama bryan, aalis ako kong kasama natin siya. Kaya na kikiusap ako tulungan mo akong maha
nap si ama bryan, diko iiwan si. . . ."Naiwang na panganga siya ng
Sumigaw na si bryan sa kanya na sina bayan pa ng pagpula ng mat
a nito.

Sinabi ko na sayong sumakay kana sumakay kana!! Gusto mo na bang mamatay ha?? Sinabi ko na sayong wala na tayong or
as pa ang tigas ng ulo mo,"wala na ang ama mo na matay siya kanina dahil may na kapasok na kalaban na gumamit ng tao para makapasok sa pintuan." Kaya bago siya na matay binilin kang itakas na dahil wala ng oras na uunawaan mo ba ako ha?
Sigaw ni bryan kay thyra na tulala at na papailing ang ulo habang luhaan ang mata nito na katingin kay bryan,masaya pa sila kagabi ng ama habang nag uusap tapos ngayon wala na ang ama niya,

"H-hindi totoo ang iyong sina sabi sa akin huhuhuh," k-kausap ko pa ang a-ama ko kagabi b-bryan. . .t-tapos s-sabihin mo sa akin na p-patay na siya." A-a-amaaaaaa!!! B-buhay a-ang a-ama ko bryan huwag mo akong linlangin huhuhuh,""   Nanlalambot ang mga tuh
od ni thyra na paupo sa lupa at takip ng kamay ang mukha habang umiiyak, naramdaman niya ang pag angat  niya sa kina upuan niya
at ng tingnan niya si bryan yon. Na siryuso ang mukha na katingin sa malayo, naramdaman niya ang paglakad ng kabayo na patingin siya sa paligid at sa pinag mulan nila, dahil pababa ang daan nami
n na kikita ko ang bahay na tinuluyan ko, inayos ako ni bryan kasi pilit kong nililingon ang bahay baka na roon si ama kaso kahit ma
layo na walang nagpapakita, na payakap ako kay bryan habang um
iiyak ako,

Namatay siya na masaya dahil kahit saglit na kasama ka niya thyra
Kaya ipanatag mo na ang yong sarili, ayaw ka niyang  na  kikitang na sasaktan. Ngayong asawa mo ako ang   magiging kasangga mo sa lahat ng oras, hindi man maganda ang pagkikita natin totoo ako na nagpapakita ng nararamdaman sa kaharap ko." Huawag kang ka agad magtitiwala kahit kanino lalo na kong na sa palasyo  na tayo dahil hindi mo alam kong sino ang totoo sa mga naroroon." Sabi ni bryan kay thyra na tahimik na umiiyak sa kanyang likuran habang mahigpit na kayakap sa kanya.

H-hindi mo ba ako iiwan bryan gaya ng yari kay a-ama ha,b-bryan
n-na tatakot akong mag isa na naman sa buhay,  kaya sana  huwag mo akong iiwan ha.Sabi ni thyra habang na kayakap siya sa asawa
niya.Narinig niya ang pag buntong hininga nito at kahit tumatakbo
ang kabayo ng hinawakan niya ang kamay nito para lang siyang pa
pel na binuhat nito at nilagay sa harap, kaya  halos yakap  na  siya ng asawa niya.

Hindi kita iiwan magtiwala kalang sa akin, at makinig sa mga pina payo ko sayo na huwag kang magtitiwala. Ipaalam mo sa akin ang mga nakakausap mo para alam ko kong sino sila. Dahil mahirap na magtiwala lalo't ako ang hari ngayon marami ang magtatangka say
o ng masama. Nauunawaan mo ba ang aking mga sina sabi thyra."
Sabi ni bryan sa babae na tahimik na ngayon sa tagal na pag iyak nito.

Ng hindi na ito sumasagot sinilip niya,don niya na kita na tulog na pala ito, kaya pala na kasandal sa kanya at na parang walang  buto yon pala nakatulog sa kaiiyak. Niyakap niya ng isa niyang braso si thyra para hindi mahulog ito at isinandal sa kanyang dibdib. Naaw
a siya sa kabiyak dahil saglit lang nito na kasama ang ama ngayon ay wala ng naman, kaya siya na ang magiging sandalan nito ngayo
ng wala ng ama, mahal niya ang kinalakihan na tito niya na pakab
ait nito. Hindi siya tinuring na iba kaya hindi niya gusto na  may manakit dito.ng magising si thyra ay katatapos lang niyang patayin ang isa pang kalaban na balak sanang pasukin ang asawa na tulog pa non.buti nalang at mabilis niyang na ilibing ang ama ni thyra na si edward ng dumating ang kasama ng  bampera  na pumatay  kay edward, iyon ang tagpong inabutan ng dalaga kaso naglaho na ang bangkay ng bampera ng dahil sa sikat ng araw.   malayo na sila sa bahay, sigurado siyang naroon na  ang  mga  ito sinarado  niya uli ang pintuan ng bahay,  para hindi isipin na wala kami don kaya na kalayo kami bago pa nila malaman ay siguradong na sa palasyo na kami at nag aabang na si ama. Alam na ni ama ang ng yari dahil sa pinaalam ko sa isa kong tapat na tauhan,