One Shot Stories

The Royalties of Room 2101

The Royalties of Room 2101 [ONE SHOT]

| J H i O 1 8 |

[All rights reserved 2014. No parts of the story must be copied in any form. Property of Joshua I. Oliveros]

_______

Paalam von " ... 

Hindi! huwag! huwag mo akong iwan! "...

Wahhhh! aray kupo! ".. "nanaman?!, sa tuwing napapanaginipan ko yun lagi na lang akong nalalaglag sa kama ko (-'-) hmff!

"Yvonne! bumaba ka na anak first day mo ngayon sa bago mong school".. sigaw ni mama mula sa baba..

"Sandali lang ma! maliligo lang ako" sigaw ko rin.

Hay, oo nga pala nakalimutan ko, first day ko pala ngayon. . Kakalipat lang kasi namin nung isang linggo. Nilipat kasi siya ng boss niya dito sa Maynila for promotion. Nawalan kasi ng manager dito eh, eh si mama ang napisil na gawing manager kaya ayun. 

Bagong buhay, bagong routine, bagong environment at bagong mga kaibigan??. Malabo ata yun".. May makikipagkaibigan ba sa akin? eh isa lang akong eng-eng na nagmula sa probinsya na walang alam sa siyudad. Oo galing ako sa probinsya na kung saan tanggap ako, at masaya ako. Ewan ko lang dito, titingnan natin .."

Kinuha ko na ang mga gamit na kakailanganin ko at bumaba na . . 

Ma, anong ulam natin".. 

Corned beef at sunny side egg with matching fried rice! ".. sagot ni mama ..

Woooow! ansarap naman, " 

Oo alam ko! maligo ka na at baka malate ka!"..

Opo, eto na nga eh '.. 

Pumasok na ako sa banyo at nag ritual muna bago naligo. In-on ko ang music player ng aking cellphone at ipinatong ito sa isang safe na lugar kung saan hindi ito mababasa ng tubig... at sinimulan ko na ang ritwal ... 

"Gentleman! ten tenenententen tentententen! habang sumasayaw" 

after 82047102034638 minutes

Yvonne anak, ano na? kanina ka pa jan? magpapasko nanaman hindi ka pa lumalabas" .. 

Eto na ma, kainis naman oh, tsk tsk, napakamot na lang ako ng ulo.. 

*Pssshhhhh* 

alingawngaw ng shower ".. 

Sampung taon na ang nakalilipas ng huli ko syang makita. Ang pinakaunang crush ko. Naaalala ko tuloy nu . . 

Yvonne! anak, ano na! bilisan mo na jan at kumain kana, baka malate ka".. 

Eto na ma .".. naiinis na sagot ko. 

*Lumabas na ako ng banyo at nagbihis. Pagkatapos ay kumain na, at eto na nga, papalabas na .. 

"Ma, alis na po ako, ingat ka po sa work ah! ".. pagpapaalam ko . .

*Walking distance lang ang school ko mula sa bahay, kaya walang hastle. 3-5 mins na paglalkad lang ay nandoon na ako. Tara! habang naglalakad ako, ipapakilala ko muna ang sarili ko.

Ako nga pala si Yvonne Castro, 16 yrs. old na. Galing ako sa isang probinsya na kung saan nakilala ko ang pinakaunang bestfriend ko, siya si Marco, ngunit sa katagalan ng panahon ay nakalimutan ni hindi ko man lang maalala ang kanyang buong pangalan. Pano ba naman eh 7 yrs. old pa lang ako nuon. Pero ang mas tumatak sa akibg isipan at ang tanging alam ko lang ay kaibigan ko siya, kaibigang maaasahan at tagapagtangol ko, kahit ng halos isang linggo lang kami nagkakilala. O sya tama na muna yan, eto na nandito na ako sa gate ng school.