Here at my hometown. 06/13/2011
Hey, I'm Syril Abby R. Peril. My friends call me Abby while my mom and my dad used to call me Princess. They used to call me like that.They used to. I'm 16 years old and Incoming First year collegel.
I have a long bouncy hair dyed in red and brown color, brown eyes, skinny, tall and have a fair skin.
Okay, let start talking in tagalog. Eh kasi 100% Filipino ako at nasa Pilipinas ako ngayon kaya bakit ba english ako ng english. Ughh! masyado kasi akong nasanay.
Since i was a 4 yrs old di ko na naranasan magkaroon ng mom ulit. Beceause she died. May sakit kasi sya. Heart attack. Bata pa ako noon pero lagi daw akong malungkot sabi ni dad. Kaya noong nag 7 ako lumipat kami sa L.A. Baka sakali daw makalimutan ko lahat ng sakit, So my dad decided to migrate. Doon kasi mga kamag-anak ko nakatira. And yes, nakalimutan ko nga. Kapag naalala ko si mommy di na ako umiiyak. Syempre nalulungkot padin ako kasi di ko man lang sya nakasama ng matagal. Naiingit ako sa mga kaibigan ko noon, because ang swerte nila. Andyan pa din mom nila. Pero dahil kay dad. Nawala lahat yun. Ang swerte ko kasi sakanya. Lagi nya akong binabasahan ng mga fairy tales. Kasi dati ang gumagawa noon si mommy but since she left me si daddy na ang gumagawa noon. Tinigil lang nya yun noon mga 11 yrs old na ako. That's why mahilig ako magbasa ng book. My dad is my first love and i am her princess. Para sa akin sya yung best dad ever. I admit na daddy's girl ako. I was so happy whenever i'm with my dad. She taught me how to love, how to respect, to believe in happy ending, everything.
But siguro nga. Reality is not a fairy tale. It wasn't and it will never. Because he also left me. He left me when i was 13 years old. LIfe is unfair. Bakit sa dami dami ng tao, bakit lagi na lang ako yung iniiwanan? Why? Bakit yung taong malapit pa sakin? When my dad died. Di ko na alam kung paano ako mabubuhay noon. Ayoko ng maalala lahat. Kasi masakit...
Lagi akong umiiyak noon, hindi kumakain, walang pakielam sa mundo.
Then one day. My tita saw me. She's my best tita ever, Cath Peril. Kapatid sya ni daddy.
Flashback
Sabi nya saakin noon "You think kapag nakita ka ng dad mo. Magiging masya sya?"
Tinitigan ko lang sya noon. And yes i was crying that time.
Then she started to talked again
"Na yung princess nya umiiyak? Nasasaktan? Dahil sa kanya?. Sa tingin mo magiging masaya sya sayo. I know madami syang tinuro sayo. He said you're strong right? Di mo ba alam na masasaktan yun kapag nakita nya na dahil sa kanya nagkakaganyan ka?"
"Do you want to hurt your dad?"
Nabigla ako sa mga sinabi nya. Di ko alam gagawin ko. And she's right. Magagalit sya sakin kapag nakita nya akong naiyak and lalo na dahil sa kanya.
"No" I answered
"Then cheer up Princess. Ang panget mo kapag naiyak" She smiled and gave me an ice cream
Gusto ko na sana ulit umiyak kasi dati kapag masaya o malungkot o naiyak ako ganoon lang ginagaw ni dad binibigyan nya ako ng ice cream then okay na ako.
After 1 week after my dad died
I am back. Okay na ako pero syempre naiyak padin ako. Kinakausap ko na yung tao sa paligid ko. 1st year high school ako noon. Back sa pagiging masyahin, friendly, and meron akong habit na i pleased everyone. Yoko kasi may kaaway gusto ko lahat gusto ako.
Then, dumating ang love sakin. And sinaktan nya ako. I gave all my love. Kasi akala ko parehas sila ni dad. Na mahal nya talaga ako. But it was all a deal. Yes a deal.
That's where my miserable life starts and my beliefs change.
Di na ako naniniwala sa happy ending.
Because everything changes and pass! Because happy ending only exist in fairy tale.
Because this too shall pass.
Di na ako yung tulad ng dati and i will never be.
"Bes! Antagal mo naman dyan sa laptop. Sino ba kasing tao na mag hahack ng blogspot account mo. Bukas mo na ituloy yang blog mo, Papasok na tayo bukas. remember?"
Ughh! Ingay neto ni Tricha.
Nag dadrama ako oh? Agaw eksena lang?
Anyway, Sya si tricha. Bestfriend ko. Classmate ko sya simula nung nag aral ako sa L.A. Ka business partner namin yung dad nya nung buhay pa si daddy but dahil hinabilin ako ni dad kay Tita cath sya na yung naging ka business partner ng dad niya which is my second mom na ang turing ko and my second dad naman ang turing ko sa dad ni tricha.
Okay bute na lang halos tapos na din ako. makatulog na nga!
"Fine. Eto na. matutulog na. Excited bukas? Magahahanap ka lang ng lalaki doon eh! pano na yang mga lalaki mo dun sa Japan?!'
"Hey ABBY! Wala akong lalaki sa Japan. Baka ikaw?!"
Oh i forgot. Since ang daming nangyari sakin sa L.A. Lumipat kami ni tita cath sa japan kasama si tricia. Mahal ako eh. Ayaw mawalay sa akin.
"What Tricha Last? Ako?" Naiinis kong sabi.
"Hahaha. Ambilis mo talaga ma pikon. Joke lang. You know naman how much iloveyou!" Nakangiti nyang sabi.
"Tse! di mo ko madadala sa bola mo. I want to sleep now. Tulog na tayo"
Seriously, ayoko pa pumasok bukas. Ugh! Eto kasi si bes masyadong excited. In fact late na kami ng 1 week na lesson. kakauwi lang kasi namin sa Pilipinas and ngayon lang kami nag transfer.
I'm not looking forward to it. Shhhhhh.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Yes, gumana na ang utak ko. Haha! Heyhey Cath! Alam mo mas maganda talaga sayo yung na raket twing gabi eh. Hahahaha :))
Suggest kayo. Nawawala kasi utak ko minsan =))) Thanks! HELP nyo akong spread. Sayang effort kung walang magbabasa. Haha ~S xoxo
