*********Sabrina's POV*********
Humarap ako sa salamin ng rehersal room ko. Checking how I look. At nung na satisfied na ko kapapcute at kapapaganda sa salamin ay umupo muna ako sa upuan at nag isip kung pano ko maibibigay kay stephen yung niluto ko.
"Hindi ba sya pupunta dito?" Kanina ko pa kasi sya inaantay ee. Mag eeleven na hindi pa rin sya nagpaparamdam. Balak ko kasi sana sa may pool sya dalhin at dun kme mag lunch. Tapos sya naman ang ihuhulog ko sa pool! Bwhahahahaha >:))))) "Haayyy! pano na to?!" babatukan ko sana sarili ko kaso naalala kong magugulo ang buhok ko. "Wala naman akong nu--" Hindi ko na natapos yung sinasabi ko nang may naalala ako. "Oo nga pla! Tinawagan nya ko at tnxt!" Kinuha ko kaagad yung phone ko sa bag "Di ko pa naman nabubura yun sa pagkakatanda ko." then suddenly nag appear yung txt msg nya sken. "BINGO!" I tried to call him pero hindi nya sinasagot. Uughhh! Now I know the feeling. Ang hirap pala pag may importante kang sasabihin tapos ndi sinasagot nang tinatawagan mo yung tawag mo. I tried again. And for the 15th time nasagot nya na rin.
"Hello?"
"Brina?! Is that you? Akala ko nag loloko lang ang phone ko nung nakita ko yung 14 miss calls nananggaling daw sayo. Pero wala palang sira yung cellphone ko. Bket ka napatawag?"
"Sa pagkakatanda ko hello lang ang sinabi ko. Pero nakwento mo na buhay mo." =_=
"Ay! sorry naman! Naexite lang ako and I still can't believe. So bat ka nga pala napatawag?" ^_^
"Akala ko ndi mo na itatanung yan ee. Are you busy?"
"Ha? Hindi, bket?"
"A-aah... E-eeh... K-kasi...." Shocks! Bat bigla akong tinamaan ng hiya?!
"Ano? Ang chappy mo." Tungenks! Hindi ako chappy!
"Hindi ako chappy!" =_=
"Ay sorry naman. Akala ko kasi ee. Ano ba kasi yun?"
"Yayain lang sana kitang maglunch!" At sa asar ko, ayun nadulas.
"M-mag lunch?"
"Hindi baka dinner. Oo lunch sa may pool mamayang 12. Ayokong pinaghihintay." and after I said
that inend ko na yung call. Woooh! That was an embarassment!
***********
Nasa pool na ako ngayon. Maaga akong dumating ndi dahil sa excited ako kung di dahil sa kailangan ko pang magprepare ng mga kakainin namin. I was sitting on the picnik blanket and staring at the pool when he came.
"Anong meron sa pool?" Hinihingal hingal pa nyang sabi.
"H-ha?"
"Sabi ko anong meron sa pool at titig na titig ka dyan." Sabi nya habang naglalakad papalapit sakin at naupo rin sa picnik blanket.
"Aaahh. Wala." Sabay lingon sakanya. That was a wrong move. Our faces were just an inch away. I can feel my heartbeat beating fast. Nagulat kami parehas kaya parehas naming iniwas ang tingen sa isa't isa. "Gusto mo nang adobo?" Inabot ko yung adobo at binigay sakanya. Pang change topic lang.
Nakisakay naman sya at inabot yung adobo. "A-ah o-oh. Favorite ko nga yan ee." Weh? di nga favorite nya adobo?
"Favorite mo?"
"Oo, since I was a little boy."
"Oh, I see. Ah! Try this." Sabay abot ng bangus. Favorite nya pala ang adobo. Parehas kme! :) Teka bat ako natutuwa na parehas kme ng favorite? Labo mo Sab!
"umm.. Masarap ha."
"Syempre ako nagluto nyan! Pinagpuyatan ko kaya yan kaya dapat lang na masarapan ka." :P
BINABASA MO ANG
Lover or dream
Teen FictionWill She leave HIM?... The Man whom She love the most, And The Man who change Her... Will She leave HIM for HER so called DREAM?... Or things will turn the other way around...