The moon fairy

4 Κεφάλαιο

( ξαφνικά το παράθυρο σπάει και μπαίνει μέσα ένας άντρας με όπλα)

«ΑΑΑΑΑΑΑ!!» φωνάζουμε και η δυο
«bad hunter βοήθεια!!!» φωνάζει η Σαρα, Εκείνη τιν ώρα, λεπτό, δευτερόλεπτα μπουκάρουν μέσα η γονείς μου
« Φύγε από εδω πριν το μετανιώσει» λέει η μαμα μου απειλητικά στον άντρα που είχε μπη μέσα, ο μπαμπάς μου εκείνη την ώρα ήρθε να μας ηρεμήσει,η Σαρα μόλις συνειδητοποίησε τη γινόταν ετοιμάστηκε για μάχη
«Γιατί τι θα μου καν-» πήγε να πει ο κυνηγός αλλά δεν πρόλαβε να Ολοκλήρωση, του είχαν πετάξει τον εξοπλισμό έξω από το παράθυρο και αυτός είχε πέσει στα γόνατα
« ΑΥΤΟ...» Είπε η Σαρα και τα μάτια τις έγιναν κόκκινα και ο κυνηγός άρχισε να ουρλιάζει,δεν ηταν δύσκολο να καταλάβω τι του έκανε,τον έκαιγε από μέσα κατευθείαν η μαμά μου πήγε και τον έδεσε και η Σαρα σταμάτησε να τον βασανίζει
«Τώρα θα έρθεις μαζί μας» λέει ο μπαμπάς μου αφού τον κρατούσαν γερά για μιν φύγει, έφυγαν και είπαν ότι θα ξανά 'ρθουν.
Σαρα? ρώταω τιν είδα να Κατεβάζει το κεφαλή της
« Τι?» μου απαντάει, έτρεξα και την αγκάλιασα στην αρχή ξαφνιάστηκα αλλά μετά ανταπέδωσε κατευθείαν στην αγκαλιά.
«φοβήθηκα πόσο πολύ»
«Ηρέμησε δεν θα άφηνα ποτέ» μου λέει και χαϊδεύει 
«τίποτα και κανέναν να σε βλάψει,αλλά δεν γίνεται να είναι μόνος του αυτή κυκλοφορούν σε ομάδες τον 5-10 ατόμων θα ρωτήσω την Ελένη και τον Κώστα για αυτό»
«Γιατί τους λες ετσι?» ρώτησα
«Μισώ δεν σ- » την διέκοψα
« Όχι,όχι μου είπε η Βικτώρια τιν αλήθεια,αλλά εγώ τους θεωρώ ακόμα γονείς μου»
«αλήθεια το λες αυτό πριγκίπισσα σελινα?» με ρωτάει η μητέρα μου
« μαμά μην με λες ετσι,εξάλλου εσείς ήσασταν πάντα δίπλα μου σαν πραγματική γονείς μου και με είχατε σαν την κόρη που ποτέ δεν είχατε» του λέω και με αγκαλιάζουν
« Αχ! Πριγκίπισσα» λέει ο μπαμπάς μου
« μπαμπά!!» τον μαλωνο και καλά
« Τι !?» λέει και καλά πως δεν είπε τίποτα το κακό σηκώνοντας τα χέρια του πάνω σαν να παραδίνεται.
«κ.Κώστα ο κυνηγός ειταν μόνος του ή με παρέα?» ρωτάει η Σαρα
«μόνος του ηταν είπε ότι μαλωσαι με τους άλλους αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε  άλλο εδω είναι επικίνδυνα εδω»
«Πώς ξέρετε ότι λέει την  αλήθεια»ρωτάω
«υπάρχει ένα βότανο που άμα ακουμπήσει έστω και λίγο την γλώσσα μου ή ακόμα και τα χείλη σου θα πει την αλήθεια σε ότι τον ρωτήσεις» μου απαντάει η Σαρα γρήγορα.
«θέλω να μου εξηγήσετε κάτι πράγματα ακόμα μπορείτε γιατί τα έχασα» τους λέω
«φυσικά,Σαρα μπορείς εσύ ? Εμείς έχουμε μια δουλειά» λέει η μαμα μου και περιμένει.
«Ναι κανένα πρόβλημα» λέει κατευθείαν η Σαρα
« Ένταξη εμείς φεύγουμε, αντίο!Α! Και έχω στρώση πρωινό» λέει η μαμα μου βγαίνουν από το δωμάτιο
« Γεια!!» λέμε και η δύο
«πρώτα απ'όλα είμαστε νεράιδες» λέει κατευθείαν μόλις κλίνη η πορτα.
«άντε ρε δεν τι ήξερα» τις λέω με ειρωνια
« το άλλο που δεν ξέρεις είναι ότι υπάρχουν βρικόλακες,Αγγελή,μάγισσες,νανη,ξωτικά,και ότι μαγικά πλάσματα υπάρχουν στα παραμύθια και στης Φαντασίωσης μας»
« okey αυτό δεν το ήξερα» τις λέω ενω κάθομαι στο κρεβάτι
«δεύτερον το μέρος που βρισκώσουν είναι ο πλανήτης τον νεράιδων είναι πολύ πιο μεγαλύτερη από την γη υπάρχουν πολλή άλλοι πλανήτες ο ένας που ποτέ καμία νεράιδα έχει πάει είναι ο κακός πλανήτης εκεί Ζει το κακό η εφιάλτες και τα σχετηκα και τρίτον και καλύτερο έχεις τον κολιέ σου ?» με ρωτάει στο τελος.
« ναι » τις απαντάω μονολεκτικά
«Όταν ο κολιέ λάμψει χωρίς να θες να μεταμόρφωμεσαι τότε σημάνει ότι σε καλεί η Βικτώρια και να σου πω και κάτι άλλο?»
« Για Ρίξτο» τις λέω και ξάπλωνο στο κρεβάτι.
«Σε καμία ώρα θα μας καλέσει η Βικτώρια να πάμε να γνώρισης τα παιδιά». Μου λέει
«Αχ!! Ανυπομονώ να ξαναπάω εκεί πέρα ηταν φαντάστηκα» λεωμε ενθουσιασμό.
«καλά πάμε κάτω να φάμε και βλέπουμε τη θα κάνουμε» μου λέει ενώ με τραβάει απο το χέρι για να σηκωθώ.
{......}

έχει πέραση μια ώρα από το πρωινό και τίποτα ακόμα .
«Άντε έχει πέραση μια ώρα ποτέ θα μας καλέσει?» λέω βαριεστημένα, εντωμεταξύ ειμασταν ξαπλωμένες και η δύο στο κρεβάτι και κοιτάμε το ταβάνι.
« Κάνε λίγη υπομονή πρέπει να μαζευτούν όλα τα παιδιά και είναι και μακριά, κάποιοι έχουν ξεκινήσει 1 εβδομάδα πριν για να προλάβουν»
« μα καλά πόσο μακριά είναι ?» τιν ρωτάω.
« πολυ Α-» ήρθε η ώρα να φύγουμε από εδω !!
« Ναι!!! Φεύγουμε! » φώναξα σαν υστερική, για όσους δεν κατάλαβαν έλαμψε ο κολιες μου άρα μας καλή η Βικτώρια
«ΚΑΛΩΣΉΡΘΑΤΕ»
*************************
Aloha

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και άμα σας άρεσε πατήστε το αστεράκι και γράψτε στα κομεντ