gecmis

2. bölüm

Sabah annem ve babamın(oksijen israfı olan adam) kavga sesleri ile uyandım aslında bu alışılmadık bir durum değildi çünkü onla hep kavga ederdi bu yüzden odanın kapısın kapatıp uyuyormuş  gibi yaptım . Babam eve gelmişti yıllar sonra vay be.Ben ne zaman sinirlensem hemen elimi yumruk yapardım.Bizim ev kavganın gürültünün hiç bitmediği bir evdi ben büyüyordum ve onlar bana çocuk mualemesi yapıyordu bu da beni kızdırıyordu . saat 7.30 olduğunda siyah pantolonumu çekip kazağımı giyip okula gitmeye hazırdım sabahları kahvaltı yapmayı sevmediğiğimden ve kavga ettiklerinden kahvaltı yapmadım evden çıkıp otobüs bekledim 102 no'lu otobüs geldiğinde basamakları çıkarken ayağım kayıp arkaya doğru düşecekken bir çocuk beni belimden kavrayarak tuttu "teşekkür ederim " deyip şoföre parayı uzatıp yerime oturdum çocuk yanımdan geçerek  benim duyabileceğim bir seste "sakar " diye fısıldadı sinir olmuştum .Bir süre sonra yanımdaki teyze kalktı ve o çocuk oturdu kalbim bir garip oldu mideye kıramplar girmişti ona bakmadan "sakar değilim"diye fısıldadım o ise sadece güldü gülüşü çok tatlıydı yüz hatları belliydi üstünde siyah bir hırka vardı tarzı oldukça güzeldi bir süre sonra inicekken "çekilebilirmisin" dedim o "sakar "dedi ve çekildi indiğimde miydemdeki ağrı bitmişti derin bir nefes çekip okula gittim .