"Home.." tumingin ako kay Timothy "Home.."
"Miracle! No! Dont! Dont go!" pinipilit nyang makawala kina Red
"Im sorry.." sagot ko sa kanya
"NO!! DONT LEAVE MIRACLE!! ILL DO ANYTHING!! ANYTHING JUST DONT GO
WITH THAT BASTARD!!!" mas nagwala sya ngayon
"Timothy.."
"FCK!!! WHY ARE YOU BITCHES STOPPING ME?!! FCK!!! LET GO OF ME!!!
DAMMIT!!!"
Napatakip ako sa bibig ko at yumuko.
Ang sakit.
Ang sakit makita syang ganito.
"We should go.. Your parents are waiting.."
"FCKKK!!!! MIRACLE!!!"
- 468 -
Tumalikod na ako kay TOP.
Hindi ko na kaya pa na makita sya sa ganitong sitwasyon.
"I PROMISE ILL BE GOOD TO YOU!! DONT GO!! MIRACLE!!! PLEASE DONT
GO!!!" he begged
Sumakay na ako sa loob ng helicopter.
"MIRACLE!!! WHY ARE YOU NOT LISTENNING TO ME?!!! CANT YOU HEAR
ME?!!!"
"Wow, that boy is very impressive.. Hindi na ba sya matatapos sa kakasigaw?"
reklamo ni Kuya at isinara ang pinto
"Ready for take off" sabi ng piloto
Tumingin ako sa bintana.
"LET GO OF ME!!!! FCK LEE IM GONNA KILL YOU!!!!"
"Kill me? This boy is very--"
"SHUT UP KUYA!!! JUST SHUT THE FCK UP!!!" sigaw ko
"MIRACLE!!! MIRACLE!!!!"
Iyon ang huling salita na narinig ko mula kay TOP bago lumipad ang sinasakyan
ko.
Hindi ko na matanaw ang beach.
Hindi ko na makita si TOP.
Si TOP na patuloy sa pagsigaw.
Pagsigaw ng pangalan ko.
Ang puso ko..
Nadurog nang makita syang sumisigaw..
- 469 -
Nagmamakaawa.
Nung oras na yon wala akong ibang gustong gawin kundi ang tumakbo at yakapin
sya.
Ang sabihin na mahal ko sya.
Pero hindi pwede.
Hindi ko ginawa.
Iniwan ko sya.
Ang sakit.
Ang sama ko.
Dahil alam ko na mas masakit ito para sa kanya.
Hindi nya alam kung bakit ko sya iniwan.
Marahil tinatanong nya sa sarili nya kung may nagawa ba syang mali.
Kung saan sya nagkulang.
Kung bakit ko sya iniwan.
Ang layo na namin.
