Love Is For Real

Chapter 9

"Im sorry nalate ako."agad kong sabi kay Lance

He rose up from sitting.

"Kakarating ko pa rin naman"sagot niya

Hindi kasi ako nagpahatid kay Manong.Nagcommute ako tapos medyo traffic.

"Ganun ba?"I akwardly said

"Bibili ka ulit ng books?"tanong ko

"Hindi baka ikaw...mahilig kang magbasa diba?Naisipan kong dito nalang tayo magkita kasi...ibibili kita ng librong gusto mo."aniya

Kumalabog ang puso ko.

"A-Ano ka ba!Marami pa nam--I mean,thank you nalang but save your money."I said litting him an assuring smile

"Pagkakakilala mo sa'kin mahirap because of what had happen the last time,totoong mahirap ako but please accept this offer."he calmly said

Umiling ako.He looks hurt.I did not mean to hurt his ego.

"Hindi naman sa ganun.Pero..."bigkas ko

"Just please.I intentionally save a money for this.Wag mo namang balewalain."he said

''S-Sige.Sure!Halika ka!Tulungan mo akong maghanap."I cheer up the atmosphere

I grab his hand at naglakad papunta sa romance section.

"Tingin mo anong maganda dito?Hmm..."I said looking at these so many best selling books of some local popular authors

He respond nothing kaya I take a glance at him.

Nakatameme siyang nakatingin sa kamay niya.Este kamay kong nakahawak sa kanya.Shit!Hindi ko namalayan.I dont do first moves!

"S-sorry."agad kong binitiwan ang kamay niya

''A-Ano kayang maganda dito?"I said trying to calm the atmosphere

Kahit air-condition ang area,nagdodomina parin ang init ng pakiramdam ko.Its so embarrasing to do the first move.

Naramdaman ko ang malaki niyang kamay sa balikat ko.Inakbayan niya ako.He invades my personal space.Its really my first time.Hindi ko siya masitang ipaalis iyong kamay niya or even have the urge to complain.Im terretorial.But why am I allowing someone to tresspass in my territory?Tresspass or maybe because I fucking like it and just allow him to!

"Iyong binili...I mean yung bibilhin mo sana last time."he said in baritone

Mahal iyon.I want something cost atleast one hundred's plus but less than two hundred.

"N-Nabasa ko na iyon sa online.Iba nalang."pagsisinungaling ko

"Ah ganun ba."aniya

"Paano kung ito."pasimple kong tinignan ang presyo

Php 300

Mahal naman.Akala ko mura lang.Hindi naman makapal iyong page.

"O sige."anito sabay tanggal ng kamay niya sa balikat ko

Nakahinga ako nun.

"Ay!Panget ng prologue.Wait...''I lied

I scan the front page first and turn in the back portion.

Php 150.Okay na'to.Honestly,hindi ko pa to nabasa.Obra ito ng isa sa mga best local author.

"Eto Lance.Maganda to."I said in excitement

He smiled.

"Pili ka pa ng isa.''anito

I pout my lips.Umiling ako.

"Huwag na.Ayokong magbasa habang iniisip iyong isa pang pending book."I said

Totoo iyon.

"Oh?Sige.Icounter natin to."he said

Nauna siyang maglakad.Buti nga't di na siya nangulit.

Nang makalabas na kami ng bookstore.Sobrang laki ng ngiti ko.Im really eager to read this.

''Gumagabi na..."he whispered behind me

"Kain tayo?"I look back at him

"Sure!"anito

"Treat ko."I said

"No,my treat.If okay lang sayo,sa labas tayo kakain 'wag dito sa mall."aniya sabay kamot ng batok nito

I chuckle.Okay lang naman,ofcourse.

"Sige ba!"I willingly said

I dont want him to be bother.Okay lang sa'kin kahit saan,kahit ano basta malinis.

Nagulat ako ng hinawakan niya ang kamay ko.

"Akala ko maarte ka."he murmured without even glancing at me

I squeezed his hand tight.

"Sobra ka naman.Di a!''depensa ko

Huminto kami sa isang food stall.

May iilang taong nakatayo habang kumakain ng...siomai?

He let go of my hand.

"Kumakain ka ng gan'to?"aniya sabay kamot sa batok nito

"O-Oo.Siomai?"I clarify

"Aha.Sabihin mo lang kung ayaw mo."he sincerly said

"Okay lang...pero diyan tayo kakain?Ang informal naman."tukoy ko sa mga taong kumakain habang nakatayo

"Sa Park?Ah oo tama!Sa park tayo kakain!Wait,bibili muna ako Isa."mabilis siyang humakbang patungo doon at bumalik ng may hawak na supot

"Tara."anito

This not my first time to eat siomai.But,ito ang unang pagkakataon na kakain ako mismo sa isang street food.

Im not literally rich in blood.Galing rin naman ako sa hirap.