Love Is For Real

Chapter 5

Whatever.

I want to express.Eto naman talaga ang purpose ko sa gabing ito hindi ba?To escape.Siguro hindi sa pagcluclub,maybe sa ganitong paraan.

I can talk this to Lance.Kasama siguro siya sa chapter ng buhay ko,but then again sa realidad,people pass by at iiwan ka ring nakalutang sa ere.People are temporary.

"Perfect Ambiance.Cool breeze,fresh air,calm surrounding,a great night indeed and..." plus the one sitted next beside me,is all perfectly perfect

"A-And...Just Wow.A perfect place to umwind and relaxed."wika ko

"Edi sana di ka nalang napunta sa club kung ganoon pala ang hanap mo."wika niya

Sana..But isnt he happy kasi nagpunta ako dito at nagkita kami muli?Uh-huh.

"Pero okay na rin,masaya ako kasi nagkita ulit tayo."he said

Did I think out loud again?Narinig ba niya iyon.

I guess,No?

"Uh corny mo."puna ko

"Isa?Bakit mo nasabing parang nasa libro ang mga ganto?"he inquired

"Cinompare ko lang.Parang nasa book naman talaga tayo e,bihira na lang ang mga ambiance na ganto sa realidad."I said a matter of fact

"Anong bihira?Araw-araw kaya may ganito.May hangin,may butuiin,may buwa--"

"Dont take it literally.What I mean is,hindi usual ang mga ganitong ambiance sa'kin.You know peace..."I said

"Bakit?"he sounds concern

"Kasi...kaya ako mahilig magbasa kasi its my moment to escape,even temporarily.Nasa libro lahat ng gusto kong maranasan.Wala sa reality at never nagkaroon sa reality."I said

"Call me wierdo,dramatic,OA,name it all."kibit balikat kong sinabi

"Hindi naman sa ganoon Isa,pero nasa realidad tayo e.Escaping is like prolonging your own agony.Kung sana maappreciate mo lang mga bagay at taong nasa paligid mo.Imbes na tignan mo ang mga bagay wala ka,tignan mo rin iyong mga bagay na fortunately meron ka.Magugulat ka na lang."pangaral nito

I forced a laughed at that.Ang dali lang para sa kanya...walang magandang bagay sa realidad.My Mom is exceptional.

"Why would I?Wala namang magandang bagay sa buhay ko e."wika ko

"Nagpapakabulag ka lang Isa."aniya

I looked at him and he too sternly looked at me.Agad akong umiwas ng tingin.I dont like his stare.

"Hindi.You dont know me well.Walang maganda sa reality period."I said with finality

''Mayroon."he opposed

"Do you believe in Love?"tanong niya

Tumango ako.

I really do believe in LOVE...in books.

"Buti naman...Hindi ba sapat na rason ang pagmamahalan upang masabi mong maganda ang reality?Love conquers all."anito

Natawa ako sa version niya.Love conquers all daw!

"Sa mundong to...Love may fade.Walang kasiguruhan.Pero sa book,Love is tenderly sweet forever,infinity and beyond!"I giggled ng naalala ko ang recently'ng nabasa ko

"Love is permanent.Nasa tao yan kung papaano niya imamanage ang kakayahang magmahal.Everybody can Love,but not everybody can embody the true essence of love.Love is for real,Isa."aniya

But not everybody can do a real Love.Nasa book lang.

"Okay Pastor."sabi ko

"What if may darating sa buhay ng mga katulad mo,iyong taong kayang magmahal ng totoo?Buong-buo.Tagos.Solido.Kaso hindi gwapo,di mayaman,low class,as.in total opposite sa mga lalakeng nasa libro.Tatanggapin mo ba?"

I faced him.He looks so serious for this cold night.

"Uhm...ewan."kibit balikat kong sinabi

My heart is beating so so fast.Hindi ko alam kong bakit.Is he uh....

Nakita ko ang pagkadismayado sa expression niya.Maybe hes asking this to me kasi baka may nagustuhan siyang ibang babae na kapareho sakin yung mahilig magbasa ng romantic books.Yung may standard.

"Oo.Beauty fades naman,character matters."I said a matter of fact

"Tsaka yang yaman nayan,it'll might gone,who knows.May mamahaling car ta's lugi naman sa personality.And such,diba?"bigkas ko sabay lingon sa kanya

''Siguro may crush ka no...iyong kaperahas ko.Mataas naman talaga standards namin pero lalambot at lalambot ang puso ng nagustuhan mo,sayo.Bata ka pa,hardworking at ikayayaman mo yan,mabait ka,mapagmahal,responsable pa,boyfriend material na kung baga."wika ko.

"Sana nga..."he half smiled.

At heto na naman ang pakiramdam na buong akala ko sa libro lamang nageexist.