"Güzel bi cumartesi günü.Acaba bugün beni neler bekliyor?Ama icimde güzel bi his var.
Bir genc kizin hayatindaki en buyuk sorulardan biriydi benim zamanimda bu.Ani yasamak bir nefes kadar dogalken onu gormek bir ates kadar yakiciydi."
Karsimda oturan kuçuk çocukların yüzlerindeki o minik gülümseme ve zeytin gozlerindeki merak piriltilarina sahip olmak icin neler vermezdim ki.
"Burusuk ellerimin bir zamanlar yumusacik oldugu gunlerden birinde baslamisti hu hikaye."
İtiraz miriltilari odayi doldurdugunda biri bagirdi.
"Ama babaanne sen burusuk degilsin ki.Sadece yumuduksun."
Onay veren miriltilar arasinda gozlerimi onun catilmis kaslarina diktim.
Onlarin bu oykuyu dinlemelerini en cok o istemisti elbette.Kulaklarimda onun yumusak sesi yankilandi.Kendine benzer canli kahkahasi.
"Bir gun gelecek sen onlara bunu anlatirken bende seni izleyecegim."
Hissedemedigim sicakligini ozlemistim ama ne demisti?Anlatacaksin.Derin bir nefes aldim ve yasli bedenimin daha fazla tasiyamayacagi bu sirri onlarla paylasmaya basladim.
Benim ve onun hikayesi.
BİZİM HİKAYEMİZ....
