Eller Buluşursa

10 2 0
                                    

Nefesim kesileli ne kadar oldugunu bilmiyordum.Ama gercekten sasirticiydi.

"Cevap vermek zorunda degilsin Aylin."

Cevap vermek istiyordum ama konusamiyordum.Mert...Bana gercekten mi??

Arkasini dondu ve yurumeye basladi.Gitmesini istemiyordum.Nedensizce onu yanimda istiyordum.

Yerimden kalkip uçarcasına yanina koştum.Elini tuttum ve fisildadim.

"Sende gitmek zorunda değilsin."

      Sabahı zor etmistim.Dersin başlamasına daha 1 saat vardi.En iyisi yürüyerek gitmekti.Hem değişiklik olurdu ,hem de vakit gecerdi.Çantami alip hemen evden cıktım.Yağmur baslamisti.En buyuk zevklerimden biriydi yagmur yagarken yuruyup sirilsiklam olmak.Ve oyle de olmustu.Okula gelmistim.O da okulun kapisinda bekliyordu.Onu gorunce kalbim deli gibi carpmaya baslamisti.Yanina gidince yanagima kucuk bir opucuk kondurdu.

"Günaydın Bayan İnatci İnek ben de sizi bekliyordum"
"Size de günaydın Bay Gıcık" dedikten sonra birbirimize gulumsedik.Cok gecmeden:

"Güzel bayan rica etsem sınıfa kadar bana eslik eder misiniz?"

"Elbette.Sizin gibi yakisikli birisine eslik etmek benim icin sereftir"dedim.Elimi tuttugunda birbirimize bakip gulumsedik ve okula dogru ilerledik.İceri girdigimizde herkes bize bakiyordu.Dogal olarak utanmistim ama herkesin bize bakmasi hosuma da gitmisti.Ve sinifa girdik.Herkes bize saskin bir ifadeyle bakiyordu.Cenk:

-Vay canina!gozlerime inanamiyorum.Hayirli olsun gencler.Mert de cok gecmeden tebessumle

-Tesekkurler kardesim dedi.

Yalniz cozemedigim bisey vardi.Can sinirli bir sekilde bize bakiyordu.Nedenini anlayamamistim.Bu durum canimi sıkmıstı.Siramiza oturduktan sonra hemen Can'a dondum.

"Can sen bisey demeyecek misin?"

"Ne dememi bekliyorsun ki?Eger cok duymak istiyorsan soyliyim.Hayirli olsun.Mutluluklar.Simdi oldu mu? dedikten sonra hizla siniftan cikti.

Neden Can boyle davraniyordu.Anlayamiyordum.Bilmedigim ne olmustu ki ?

Defterimin ustunde biseyler yaziyordu.Hizlica okumaya basladim
"Seni seviyorum bunu sakin aklindan cikarma olur mu?
~Gıcığın~ yaziyordu.

İster istemez yüzümde tebessüm

olusmustu.Peki anlaminda basimi salladim.O da siranin altindaki elimi tutarak gulumsedi.Sonra arkadan degisik sesler geliyordu.Bu seslerin sahibi Can'di anlamistim.Sanirim hala sinirliydi.En yakin zamanda onunla konusmam gerekiyordu.Hemen dikkatimi toplayip derse odaklanmaya calistim.Cok gecmeden de ders bitmisti.Sonra Mert bana dönüp:

"Canim biz bahceye cikiyoruz."

"Tamam sen keyfine bak." deyip gulmsedim.Mert gittikten sonra hemen arkama donup:

-Can gercekten bisey mi oldu neden bana boyle davraniyorsun?

-Yok bisey Aylin.

-Yok oyle mi? Lan geri ne yaptimsa artik 2 haftadir yuzume bakmiyorsun.Konusmuyorsun.Selam bile vermiyorsun.Eger istedigin buysa tamam.Artik konusmuyoruz.

Bu gerizkaliya daha fazla dayanamacaktim.Bahceye ciktigimda Mert'i basketbol oynarken gordum.Gulumsemesi icimi isitmaya yetmisti.Yanina gitmekten vazgecmisken beni gordugunu farkettim.Kaslarini catarak yanima yaklastiginda kollarimi actim ve onun kollarini belime sarmasina izin verdim.Taze toprak kokusu icimi sararken suratimda onun yaninda olusan aptal tebessum olustu.

-Ne oldugunu sorabilir miyim Bayan İnatci İnek?

-Bir gerizekali sinirimi bozdu SEVGİLİM.

-Sevgilim?O zaman bir gununu daha bana ayirmaya ne dersen SEVGİLİM?

Mutlulukla ic gecirdim.

-Sen olduktan sonra her zaman...

Bizim HikayemizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin