KABANATA 3

21.3K 129 3
                                    

Labis labis na kalungkutan ang nadarama ngayon ni Samantha dahil ngayong araw na siya aalis as lugar kung saan siya nagka-isip at lumaki.

Maraming bagay ang mami miss nya ang mama at papa nya higit sa lahat ang kuya nyang unang nagpagulo sa kanyang damdamin.

Napabalik nalang siya sa kasalukuyan ng may kumatok sa pintuan ng kwarto nya at ipinagbuksan nya naman ito.

"Ma, ikaw pala" sabi ni Samantha.

"Anak,magpapakabait ka doon ah?" sabi ni mama sa akin habang walang humpay sa pagpahid ng kanyang mukha dahil sa masaganang luha na lumalandas nito. Di ko napigilan ang mapahagulhul.

"Ma,ano kaba naman babalik pa naman ako dito diba?,unless kung ayaw niyo na akong pabalikin dito."may pagtatampong saad ko Kay mama.

" Oohhh sha anak tama na ang drama halikana sa baba,naghihintay na ang papa mo para maihatid kana nya." dali dali kong kinuha ang mga gamit ko at malita habang tinutulungan naman ako ni mama na kagbuhat sa mga ito.

Pagkababa ko sa hagdanan ng bahay namin nakita ko si kuya,I suddenly saw a pain in his eyes. And before I would break up I look away.

Maybe this is just an infatuation, a feeling where you thought your in love but the truth is that your just attractive or you just simply like him or her.

Hindi ko na nilingon pa si kuya. Kase I know from the start,this what I feel right now is forbidden and I know its incest.

Pero bago ako pumasok sa loob ng kotse lumingon muna ako for the last time to the place where I grown up, a place where I used to be happy.

And the last thing I remembered is that there's a tear escape in my eyes and then I waved to mom and especially to my brother.

~~~~

Habang nasa byahe kami ni papa tahimik lang kami. Ramdam Kong nalulungkot si papa kaya hindi nalang ako kumibo.

Hanggang sa narating na namin ang NAIA airport ni papa dahil ihahatid ako ni papa patunggong cebu(province).

Habang papalayo kami ni papa sa maynila there's this foreign feeling of mine that was stolen, ah basta yung feeling na di mo mapaliwanag.

It took 3 hours for us to reach Cebu. Cebu is seems just like Manila.

Pagkatapos ay sinundo naman kami ni papa sa kapatid nyang si Tito Albert.

"Kuya Allan maayong pag-abot"(means: kuya Allan maligayang pagdating) maligalig na bati ni Tito Albert.

" Kamusta naman ka Bert nanambok lagi ka'g pamaayu"(means:kamusta kana bert tumataba ka lalo)sabi ni Kay tito Albert habang patawa-tawa. Hindi ko masyadong naiintindihan ang bisaya language kaunti lang ang alam ko. Because ever since, lumaki kase kami ni kuya sa Maynila madalang lang kaming pumupunta sa cebu.

"Anah gyud na basta maayong pagkagam sa asawa, oi mao nani si Samantha? aguy pagka-gwapa nga dalagita."(means: ganyan talaga basta maayos na pagka-alaga ng asawa,oi ito naba si Samantha? Aba napaka-gandang dalagita) natuon ang atensiyon ni tito albert sa akin.

" Uhmm...hi po tito Albert" naiilang na bati ko sa kapatid ng aking ama,actually tatlo silang magkakapatid puro lalaki at puro din kilala sa larangan ng industriya at sa negosyo.

"Ahh pasensya kana hija nakalimutan kong di ka pala nakaka-intindi ng bisaya,hayaan mo tiyak na magkakasundo kayo ng bunso kung anak na babae." napakabait talaga ng mga kapatid ni papa wala kang mapipintas na masamang bagay.

"Talaga po?" nakangiting saad ko kay tito Albert,dahil atleast alam ko na may ka-edad ako at makakasundo ko pa.

Bumyahe na naman kami ng mahigit 4 hours patungong probinsya ng cebu sa Medellin.

Pagkalipas ng mahigit apat na oras sa wakas ay narating na namin ang probinsya ng Medellin.

Words are not enough to describe Medellin,I really do admire this place.

Preskong hangin,mga iba't ibang uri ng bulaklak tulad ng daisy,rose,bougainvillea, santan,sunflower, dahlia,grown orchids at marami pang iba. Matatayog na puno,malalawak na lupain. Walang masyadong mga gusali dahil di pa masyadong na didiscover.



Malayo palang tanaw na namin ang kulay berdeng gate sa taas may nakalagay na "De Reigo De haicenda".


Nakakalula ang ganda nito habang papalapit kami sa bahay ng aking lola't lolo ay namangha ako sa desinyo nito. It looks like a castle.

All I can say is that this place is beyond than a paradise. It maid me believe that magic do really exists. I'm still in the outside of the house of my grandparents house standing there at the center like an ignorant living with my mouth gaping.



Like really,call me whatever but I never expected that " De Reigo De Hacienda "is a magnificent place.

Napabalik nalang ako sa kasalukuyan ng may kumalabit sa akin.

I saw an outstanding lady in front of me smiling from mouth to ear.

" Hi my name is Angela Reigo,and you?,you must be Samantha right?, tito Allan's daughter. Saad ng babae sa akin na nag-ngangalang Angela. No wonder why she looks like an angel or beyond than that it suit to her name.

"Umm yeah.... By the way let me introduce myself formally to you. I'm Samantha Reigo,I'm 15 years old and you??" Pagpapakilala ko kay  Angela.

"Ohh same as your I'm also 15" honestly I like her she's friendly and fun to be with.

"Hey,Sam let's go inside" aya nya sa akin sa loob ng bahay.

Habang papasok ako sa bahay kung napa-nganga ako sa labas mas lalo pa akong hamanga sa loob ng disenyo nito.


The house of my grandparents are made of Spanish era,simple but elegant.




Mula sa malayo I saw too late 50's sitting in the sofa.

I ran towards them and I gave them a super hug.

"Mamo,I miss you" sabi ko kay lola habang naka hug parin.

"My ghod my favorite apo is now here,I am so much overwhelmed right now" sabi ni mamo habang maluha luha. Mamo is just like my mom that's why when dad ask me to study here for a while I didn't hesitate 'cause I know I'm in good hands.

Napatigil kami sa pag da-drama ng biglang tumayo sa papa.

"Ma,I'm sorry if I can no longer stay here right now,there's an emergency meeting in the company. Saad ni papa kaya MA's lalo akong nangulila.


" oh sha anak kung hindi kana talaga namin mapipigilan humayo ka na."sabi ni mamo Kay papa.

"Pa,ma mi-miss kita I love you so much dad,mom,and kuya." Saad ko habang mangiyak ngiyak parin.

"Sweetie,always remember that we love you so much too,don't worry we will visit you here every vacation or any way as long as we can be all together ,I'll find time me and your mom will visit you here often." Sabi ni papa kaya lalo akong naiyak. I know that matagal tagal pa muna bago kami magkita ulit kaya lubos-lubosin ko na.


"Okay dad,take care." litanya ko sa kay papa kaya unti-unti ko na syang binitawan sabay pahid sa aking luha.


"Okay bye sweetie" ani ni papa sabay halik sa noo ko.



The moment dad step away the house I felt empty,I felt missing and longing them all.

I hope its worth to spend here......



And then I went to mamo and papo and we make some chi-chat then it didn't take long I went to my perspective room to have rest and then the last thing a knew is that I closed my eyes...










































In A Relationship To My KuyaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon