In A Relationship To My Kuya

KABANATA 9

Samantha's POV

'Di ko namalayang nakatulog pala ako sa byahe kanina kaya nang maa-limpungatan ako ay papa-lapag na ang eroplano.

Then the polluted air thrills into my nose. Malayong malayo sa probinsya. Dito mausok, nagtatayugang building, napaka-raming tao. Habang sa probinsya naman ay sariwang hangin, magagandang tanawin at ang mga bahay doon ay napapa libotan ng iba't ibang uri ng halaman.

I release again another dept sigh. When reality hits me.........

I'm gonna see HIM again. My brother, I can't deny the fact that I really missed him.

Siya kaya namiss rin ba nya ako? Piping tanong ko sa aking sarili habang naka dungaw sa bintana ng papalapag na eroplano.

Na hinto ang pagmuni muni ko ng kalabitin ako ni Tito Albert.

"Naka lapag na ang eroplano hija tara na?" naka ngiting alok ni Tito sa akin na medyo hagard pa ang mukha dulot  sa byahe.

In response I just nod and smile at him. The moment I step out from the airplane, it seems like a nostalgia for me months ago.

Nang naka baba na kami ni Tito sya dala dala ang maliit kong bagahe while ako maliit ko lang na bag ang dala.

I bet na hindi magtatagal sa tito dito ihahatid lang ako then uwi agad kasi wala siyang dala ni isang gamit. Even though he is very busy he still spend time with me.

Malayo palang ay nakikita ko na sila Mama at Papa habang may dala dala ng  banner na naka lagay ay "Welcome back Anak!!" habang iwinagayway ito.

Staring at them from afar melts my heart. I can see longing in there eyes while my smile is from mouth to ear because of happiness. As I  roam my eyes my heart suddenly ache, I thought he's going to be here.

Kaya bigla akong napa hinto sa paglalakad pero ipinag patuloy ko agad nang ilang metro nalang ang layo namin ay tinakbo ko na ang pagitan namin sabay yakap sa mama at papa ko.

Hugging them at this moment, is like they are the missing master piece of my life.

Life's wonderful, only if we know how to live it, keep it,treasure it and appreciate it.

We are one of those lucky people in this world that God give us this magnificent universe.

So all we need is to live it to the fullest. Everything happens for a reason.

"Anak namisss ka namin" mangiyak ngiyak na sabi ni papa sa akin habang magyayakapan kami. Sa katunayan ay marami na ang napapalingon sa amin dahil ka agaw agaw ang eksina namin, nag iiyakan at nagyayakapan  na parang hindi nagkita ng ilang taon.

"Namiss ko rin po kayo sobra sobra ma,pa" sabi habang nahimasmasan na sa pag iyak habang may pagsinghot pang konti.

Sa hindi iniasshang pagkakataon ay may hindi inaasahang panauhin ang biglang sumulpot sa moment namin.

"Sorry I'm late" said the man behind me and I know know very much that voice, thick ,bold,sexy. And that is my brother.

Kaya napalingon kami lahat sa kanya pati narin ako. The moment when I turn to my back I wasn't inform that he's staring me and with that our eyes locked.

I can't clearly read what's in his eyes, is it desire or longing? Wait whatttt??? Seriously desire?
Erase, erase.

"Ku—ya" nangiginig kung sambit.

"Come on won't you give your Kuya a hug?" hindi ko alam kung nanadya ba sya or what. Ughhh never mind.

Kaya dahan dahan dahan akong lumapit sa kanya. Nang ilang pulgada nalang ang layo namin ay walang pasabi sabi at ikinulong nya ako sa mga matitigas nyang bisig. Habang ako dahil sa gulat ay hindi pa nakagalaw pero ng maka bawi ako ay ikinalawit ko nalang din ang aking kamay sa kanyang bisig.

Pero habang tumatagal ay inamoy amoy na ni Kuya ang buhok ko. Kaya bigla akong nanigas sa aking kinatatayuan.

"I miss you so damn much babe" pabulong na sabi ni Kuya na kami lang ang maka rinig. Nang lingunin ko sila mama at papa ay nakangiti lang sila sa amin.

"Kuya......bitaw na" sabi ko dahil napaka higpit ma nang yakap ni Kuya parang hindi na ako maka hinga at is a pa parang may mararamdanan narin akong matigas na tumotusok sa may puson ko. At alam ko kung ano ang bagay na iyon. Hindi na ako yong batang Samantha ang Samanthang kaharap nila ngayon ay 16 na taong gulang nah malayo sa 11 taong gulang na kilala nila na isang musmos, at walang kaalam alam.

"Why? my hot sister aren't you comfortable with it ? Do you feel my man at your tummy?" Sabi ni Kuya na tuwang tuwa pa sa reaksyon ko. He is now mocking me.

"Ahhh......ehhh-ahh"walang mga salita ang namutawi sa aking bibig kaya nag salita so Kuya.

" Lost of words now babe,tongue tied up perhaps? Ahmmm so for you to know that you look mature now compare before you're my baby and now you grow up a fine lady.

Hindi ko namalayan na nakasakay na pala kami sa sasakyan si papa ang nag dra-drive habang si mama naman ay nasa front seat. Kami naman ni Kuya ay tahimik dito sa likod dahil hanggang ngayon ay parang naka lutang parin ako sa hangin dahil sa eksena kanina namin ni Kuya.

Nakaka lungkot mang sabihin pero lumuwas na agad si tito Albert.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako dulot siguro sa byahe kanina at pagod kaya nakatulog na ako.

Pero nang nagkamalay na ako ay parang umangat ako sa ere kaya nang lingunin ko ang kung sino ang nagbuhat as akin ya nanalaki ang aking mga mata.

"Ohhh the sleeping beauty is now awake" sabi ni Kuya sabay lapag sa akin sa higaan ko.

"Sa-la—mat" putol putol kung tugon sa kanya.

"I don't accept a simple thanks babe, I think this will do" sabi nya Sabah lapit ng mukha sa akin sabay halik na para bang uhaw na uhaw. Habang ako dahil sa pagkagitla hindi agad ako naka react. Kung kanina ay tila inaantok pa ngayon ay nagising bigla ang diwa ko.

Hindi na ako halos makahinga dahil sa hindi nya man lang ako papa hingahin kaya naitulak ko sya bigla nang bumalik ako sa wisyo.

"Your so hot babe, go ahead take a sleep I promise I'll be a good boy I'll just watch you asleep" sabi nya sabay smirk sa akin habang akoay nanginginig dahil sa halikan namin kanina ni Kuya. 

Makakatulog pa kaya ako nito kung nasa tabi ko lang sya? Hayyy bahala na nga sabi ko sa aking isipan sabay pikit sa aking mga mata.