BALONCU KIZ

GÜNDELİK YAŞAM

Artık telefonla daha az uğraşıyorum. Mesela günde bir saat alıyorum sadece. Ailem de gayet mutlu. Gelelim derslerime. Onlar da artık daha iyi. Bugün okula giderken çok heyecanlıydım çünkü bugün sınavım vardı
Beden hocasından izin alıp yukarı çıktım. Az sonra arkamdan ayak sesleri duydum ve arkama dönmeme fırsat vermeden gözlerimi kapadı. Kalın bir sesle
-Ben kimim?!
Bilirdim ben bu ayak sesleri ve el sıcaklığını.
-Melis bırakır mısın çalışmam gerekiyor.
-Of sen de. Dünyadan haberin yok kızım! Sınav iptal edildi.
-Yedim ben de. Hoca söylerdi.
-Hayır seni gönderdikten sonra sosyalci geldi ve sınavın iptal edildiğini söyledi.

Olamaz böyle bir şey. Sen gel iptal edilmiş bir sınav için sevdiğin dersten ol.
-tamam. O zaman dışarı çıkalum.

Birlikte dışarı çıkıp oyun oynamaya başladık. Bu işe ben de şaşırdım. Koskoca liseliyiz gelmiş yakalamaca oynuyoruz.

Aslı gelip"çocuklar ne yqpıyorsunuz"diyene kadar koşup durduk. Eh çocuk olmuştuk birden.

-Hadi cumartesi için plan yapalım.

Hadi hadi annelerin kafamıza saksı düştüğünü sanmalarını sağlayalım.

-Bence sinemaya gidwlim. Yeni bir komedi varmış vizyonda.
-Yok yoook. Turistik yerlere gidelim.
-Mantıklı aslında.

He he evet. Çünkü yaşadığımız yerde tonlarca turistik yer var.

Bu düşüncemi onlara söylesem hemen odak nokta olurdum. Ama ben istemiyorum. Çünkü aklımda bir şey yoktu. Eh biz de mecburen uyacaktık. Teneffüs zili çaldığında her yer sanki baskına uğradı.

******************************
Eve giderken çok mutluydum. Ama beni neyin beklediğini bilmiyordum. Annem
-Melek! Gel sana ne diyeceğim.
Acaba ne diyecekti? Kalkıp gittim. Annem
-Bak ben iki gün evde olmayacağım. Evde tek başına kalmak zorundasın. Ne dersin.

Ne mi derim? Aldık başa belayı derim tabii ki de. Anne sen beni ne sanıyorsun. Ev hanımı mı?!

-Tabii dedim sıkkınlıkla
-Neden olmasın. Dedim.

Yaa bakın neden olmasın mış. Olmayacak ya olmaz.
-Sakın yemek yapma. Para bıraktım. Hazır yenek alırsın