Selam.. Merhaba... Ah şey.. Uzun zaman oldu değil mi günlüğüm? Çok çok özür dilerim ama.. Öyle şeyler oldu ki fırsat bulamadım. Tarih kaç, ne bilmiyorum. Sadece nerede ve kimlerle olduğumu biliyorum. Issız bir ormanın içindeyim. Bir kaç gün öncesine kadar Lisa yanımdaydı. Fakat şuan nerede bilmiyorum. Diğerlerini hatırlamıyorum.. Aradan kim bilir ne kadar geçti. Belki de 10 yıl, 5 yıl,6 yıl... O günden beri aklım yerinde değil. Günlüğüm seni gerçekten özledim. Seni çantama koymayı unutmamışım ya, bu benim için bir mutluluk... Neler mi oldu? Hemen anlatayım tek dostum...:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'21 eylül 2011'
Bir yıl aradan sonra merhabalar.. Senii çoook öözlediimm canım günlüğüm. Tatildeydik bu yüzden pek yazamadım. Aslında yasaktı da ondan da. Lisa sayesinde şuan yazabiliyorum. Ah biliyor musun? Hastalığımı yanlış belirlemişler. Ben Alzhemier diye bir hastalığa yakalanmışım. Neymiş işte her şeyi unutuyormuşum. Ödevlerimi yapıyormuşum neden çünkü unutuyormuşum. Salla yaa... Ben istemediğimden yapmıyordum. Lisa ile oyun oynuyorduk. Ben de unuttum diye geçiştiriyordum. A Bide.. Okuldaki en yakın arkadaşım var ya hani Clamentaine'Nin arkadaşı yani sahibi bir nevi. Hah işte o iyileşmiş. Artık Clemantaine'i görmediğini söyledi. Lisa'ı bile. Bence bu bir hastalık değildir. İnsanlara gözükmek isteyenler gözüküyordur bence. Neymiş bir hastalık bizim ülkede yaygınmış. Şizor mu ne bilmiyorum. Unuttum. Ah yine mi? Daha az önce babama sormuştum. Al işte günlüğe daldım ve unuttum. ARTIK EN İYİ ARKADAŞIM DEĞİLSİN GÜNLÜK ! A PARDON NURÇİÇEĞİ !
'4 Ekim 2011'
Nurçiçeğim çok, çok özür dilerim. Sana çok mu kaba davrandım? Birdaha olmayacak. Dün annemle acayip bir şekilde kavga ettik. Kardeşimin ölmesinin benim suçumun olduğunu söyleyip duruyordu. Ben de sinirlendim ve tokat attım. Annemde çok sinirlendi. HAKLI DEĞİL ! Bana dırdır yapmak zorunda değil. Bir de normal olsa. Her lafında bana oyuncak fırlatıp durdu. Ben de dayanamadım çünkü canım çok acıdı. Daha neler yapardım da Lisa yaptı işte. Annemin kafasına terlikle geçirdi. Tabi annemin başı kanadı. Ben çığlık attım anneme buz getirdim ma annem buzu eliyle çevirip fırlattı. Ben de ayağına tekme atıp odama gittim. Az sonra da Lisa geldi. İşte şuan ceza odasındayım. Zorla aldım defteri. Az daha babam görecekti. Galiba biri geliyor! BAYBAY...
'29 Haziran 2012'
Yeter ya! Bıktım ! Artık 11 yaşımdayım beni bıraksınlar. Okula zorla gönderiyorlar.. En çok arkadaşlarım yüzünden gitmek istemiyorum. Gitsem de dersi dinlemediğim de ceza alıyorum. Hoca sopasıyla bana vuruyor. Canım acısın istemiyorum, zorbalık görmek istemiyorum ! Neyse şuan ne yaptığımı bilmiyorum. Evi tamamen kitledim. Annemin ve babamı telefonunu aldım ve onları ceza odasına kilitledim. Ceza odasını tarif edeyim. Tek taraflı camı var. Arkadan binalara bakıyor. Simsiyah. İçeride bir kaç oyuncak bebek var o kadar. Ben saatlerce orada kaldım, onlar da günlerce kalsın. Umurumda değil. Çantamı topladım. Uzun bir yolculuğa çıkıyorum. Lisa ve Clamentaine geliyor benimle. Bana çok güzel bir yer bildiklerini söylediler. Beni avuşturmaya çalıştılar ve başardılar.
