Just in time...

Chapter three

Ik weet niet hoe lang ik tegen de deur aan heb gezeten als er op de deur wordt geklopt. Ik schrik, maar blijf wel op de grond zitten. Het geklop blijft doorgaan. 'Maddy!' hoor ik aan de andere kant van de deur. Robin... 'Madison, ik weet dat je daar bent!' Hij stopt even met praten. 'Doe alsjeblieft open, Madison!' Ik blijf zo stil als ik kan zitten. Na een tijdje hoor ik voetstappen en dan is het stil.Ik blijf nog heel even zitten en dan sta ik op. Ik laat me op mijn bed vallen en op dat moment merk ik hoe moe ik wel niet ben. Ik doe mijn ogen dicht en voor ik het weet val ik in slaap.

Ik word wakker als ik weer geklop op mijn deur hoor.  Als ik mijn deken van me afsla zie ik dat ik mijn kleren van gister avond nog aan heb. 'Madison, ik kom mijn excuses aanbieden.' Ik herrinner me weer wat er gisteren is gebeurd. 'Wacht even!' roep ik terug. Ik ren naar de badkamer en haal de zwarte randen om mijn ogen weg. Dan loop ik weer terug naar de deur en haal hem van het slot af. Ik zet de deur op een kiertje en kijk naar buiten. 'Sorry voor gisteren.' zegt Robin dan nog een keer. 'Ik had het niet moeten doen.' 'Het maakt niet uit.' antwoord ik. 'Maar wil je nu weer gaan? Ik wil even alleen zijn.' Nog voor Robin antwoord kan geven, doe ik de deur weer dicht. Ik loop naar mijn tas en haal mijn tekenboek, wat potloden en brood uit mijn tas. Dan loop ik naar de tafel en begin te tekenen.

Als ik klaar ben met tekenen kijk ik op mijn mobiel hoe laat het is. Ik zou vandaag wat boodschappen gaan doen en nieuwe kleren halen. Ik loop naar mijn kast en haal er een broek en een shirtje uit. Dan ga ik naar de badkamer om even te douchen en me om te kleden.

Als ik helemaal klaar ben, haal ik alles uit mijn tas, stop mijn portemonnee weer terug en loop naar buiten. Als ik gewoon de weg volg die ik gisteren met Robin heb gelopen, kom ik vast wel in het centrum uit... En ik heb gelijk. Al snel kom ik een paar winkeltjes en een supermarktje tegen. Eerst maar naar de supermarkt. Ik haal nog wat brood en eten voor vanavond. Als ik alles heb loop ik naar de kassa en reken ik af. Daarna loop ik weer naar buiten, opzoek naar leuke kledingwinkels. na even gelopen te hebben kom ik een winkelstraat tegen. Ik loop de winkels in en uit en na een tijdje loop ik met een paar tassen vol kleren weer terug naar het huis. Bij het huis aangekomen loop ik nog even verder om te kijken wat er de andere kant op nog is. Veel kom ik alleen niet tegen. Alleen een boerderij met wat paarden die buiten staan. Ik loop er heen en begin de paarden te aaien. Pas na een tijdje heb ik door dat er iemand naar mij staat te kijken. Snel trek ik mijn hand weg en loop ik weg. Dan maar weer terug naar het huis.

Bij het huis aangekomen loop ik gelijk naar de trap. Als ik net de trap op wil lopen, komt Rayan aangelopen. 'En Madison, hoe bevalt het hier?' vraagt hij aan me. 'Wel goed hoor. Ik ben heel blij met mijn kamer.' 'Mooi zo.' zegt hij terug. 'Ik heb trouwens gezien dat je Robin al hebt ontmoet? Pas alsjeblieft een beetje op met hem.' Dat doe ik zeker, denk ik. 'Oké.' antwoord ik hem. Dan loop ik weer verder naar boven. Bij mijn kamer aangkomen haal ik de sleutel van mijn kamer uit mijn tas. Net als ik de sleutel in het slot wil steken voel ik twee armen om me heen en word ik naar achteren getrokken...