Stilletjes draaide ik me om maar er stond niemand! Ik keek terug naar voor. Recht voor mijn neus stond een raar figuur. Hij sleepte me mee naar buiten. Hij zij dat hij hier was voor een opdracht. Ik vroeg welke opdracht. Op dat moment riep mijn moeder me ik draaide me om om door het raam te kijken. Toen ik terug draaide stond het figuur er niet meer. Ik vluchte naar mijn kamer en kroop onder mijn dons. Na een kwartier sliep ik. Ik kan me nog herinneren dat ik droomde over mij als vampier ook dat vreemde figuur was een vampier. Net toen hij in mijn droom wou zeggen wat zijn opdracht is. Maakte mij (ambetante, hipperactieve, tv verslaavde broers mij wakker ). Ik schreeuwde tegen hen: JULLIE ETTERTJES ALS JULLIE NU NIET UIT MIJN ZICHT VERDWIJNEN DOE IK JULLIE WAT AAN BEGREPEN. Zo snel als ze konden liepen ze weg en tot ik zelf naar beneden ging heb ik ze niet meer gezien.
