[Cherik] Absquatulate.

CHAPTER VI (RAVEN'S PART)

09.02 น. 22 กรกฎาคม 2017 คอนโดมิเนียมของเรเวน นิวยอร์ค

-หนึ่งวันหลังการหย่า-

ฉันเปิดเปลือกตาหนัก ๆ ขึ้นมาบนเตียงกว้าง หาวออกมา ก่อนจะซุกตัวกลับลงในผ้าห่มด้วยความเหนื่อยล้า นึกรำคาญแสงแดดที่ลอดผ่านม่านเข้ามาแยงตา หากก็ขี้เกียจเกินกว่าจะลุกไปปิดมัน

ความง่วงที่ไม่ปรากฏแม้แต่น้อยนิดในกลางวิกาลกลับมาเล่นงานในตอนเช้า

เมื่อคืนที่ผ่านมาฉันแทบไม่ได้นอน

ในหัวเอาแต่ขบคิดเรื่องของเพื่อนสนิททั้งสอง

เมื่อวานหลังจากไปเจออีริคกับสภาพเละเทะนั่น ทุกอย่างมันก็วุ่นวายไปหมด ฉันต้องปลอบให้เขาสงบ เอาเขาไปเก็บที่เพนท์เฮาส์ ก่อนจะกวาดปืน มีด มีดโกน เหล้า พวกอาวุธและยาทุกชนิดเท่าที่จะนึกออกใส่ถุงออกมาจากบ้าน

ฉันกลัวว่าอีริคจะทำอะไรที่อันตราย ทั้งต่อตัวเขาเองและต่อคนอื่น

คนเศร้าโศกมักไม่ยั้งคิด นั่นคือสิ่งที่ฉันเรียนรู้จากอาชีพที่ทำ

หลังจากนั้นก็ขึ้นแท็กซี่กลับมาที่แกลอรี่ยับ ๆ นั่น โทรเรียกประกันมาประเมินค่าเสียหายกับค่าชดใช้ที่อาจจะได้ และใช้เวลาหลังจากนั้นอีกชั่วโมงในการเช็คให้มั่นใจว่าไม่มีเพื่อนบ้านที่น่ารักคนไหนในละแวกนั้นโทรไปแจ้งตำรวจเรื่องการทำลายข้าวของ

ปรากฏคือฉันต้องไปเสียเวลาที่สถานีอีกโขในการจัดการปัดคดีเรื่องเสียงรบกวนและทำให้หวาดกลัว

จำได้ราง ๆ ว่าหลังจากหอบร่างกลับมาถึงคอนโด ฉันทำเพียงแค่ทิ้งถุงอาชญากรนั่นไว้บนพื้นแล้วกระโดดขึ้นเตียง นอนมองเพดาน ปล่อยให้เวลาและความคิดไหลไปเรื่อยเปื่อย ไกลเท่าที่จินตนาการจะพาไปถึง

สิ่งที่น่ากลัวคือ จะห้านาทีหรือห้าสิบนาทีก็ผ่านไปรวดเร็วเท่า ๆ กันเมื่อคุณจมไปในวังวนของความคิด เพราะรู้ตัวอีกที ท้องฟ้าสีดำก็เปลี่ยนไปเป็นสีเทาอมน้ำเงินจาง ๆ เสียแล้ว