The Lost Princess Of Hanazono(On-Going)

Chapter 15

Chapter 15: Coffee with Mark

Aesha Point Of View
Nag tataka parin ako kung ano yung importante nilang pag uusapan ni kuya. Huminga nalang ako ng malalim at pumunta sa tapat ng elevator.

Pupunta nalang muna ako ng cafeteria ng hospital para bumili ng kape. Okay lang na mag pa gabi ako ng uwi ngayon. Sabado naman bukas wala akong pasok. Makaka iwas pa ako dahil sa kakahiyan at kawalang hiyaan na ginawa ng kaklase ko kanina.

Pinindot ko ang button ng elevator. Nag hintay ako ng ilang segundo bago mag bukas ang elevator. Pag bukas nito ay nagulat ako ng makita ko si Mark. Ngumiti sya sa akin unti-unti naman akong ngumiti at pumasok sa elevator.

Tinignan ko yung mga button. Nakapindot narin naman ang first floor kaya tahimik nalang ako. Medyo nanibago ako na katabi ko ko si Mark kahit na hiningi nya ang permiso ko na pwede kaming maging mag kaibigan.

Bumukas ang elevator at sabay kaming lumubas. Mauuna na dapat akong mag lakad sa kanya ng hawakan nya ang kamay ko na syang ikinagulat ko at paghinto ng lakad ko.

“You want a coffee? Can you join me?" saad nya sa akin. Humarap naman ako sa kanya at dahan-dahang kong inalis ang pag kahawak nya sa akin. Ngumiti naman ako sa kanya.

“If that you want... Sure" saad ko sa kanya. Ngumiti naman sya nag lakad na sya kaya nag umpisa narin akong mag lakad. Sinabayan ko sya ng lakad. Napansin ko na palabas kami ng hospital. Gusto ko magtanong kung saan kami mag kakape pero nanatili na lang akong tahimik.

“Sa Starbucks tayo..." saad nya habang nag lalakad kami. Tumango naman ako. Medyo naiilang parin ako na kasama sya. Kasi isa sya sa myembro ng Mythical 5 na nag pahirap sa akin at nilagay pa nila ako sa TOTM nila.

Halos isumpa ko na sila lalo na ang leader nilang si Axel pero nag laho lahat yun simula ng makita ko ang totoong ugali ni Axel kanina. Hindi naman pala sya kasama kagaya ng iniisip ko. May puso rin naman pala sya kahit papaano.

At yung tawa nya kanina nung tinanong ko kung sya ba yung nag bihis sa akin. Ang gwapo nya alam ko nung unang nakita ko sya nagwapuhan na ako sa kanya pero agad yung nawala nung nag kasagutan kami at binully nya ako.

Pero pag pakita nya lang sa akin ng kabutihan kanina lahat yun nawala at bumalik yung pag hanga ko sa kanya. Lalo na nung nakilala ko ang mga kapatid nya. Lalo na si Axeli na ayaw pa ako pa alisin kanina sa bahay nila.

“Why are you smiling like that?" bigla akong nabalik sa  reyalidad ng marinig ko ang sinabi ni Mark. Nakakahiya nahuli pa nya ako na nakangiti mg ganon. Bakit ba kasi sumulpot sa utak ko si Axel.

“Wala may na alala lang ako" saad ko sa kanya at tinignan kong nasaan na kami. Napangiti naman ako ulit nang matanaw ko na ang Starbucks. Malapit na kami ilang lakad nalang siguro.

“Mukhang masaya... Napangiti ka eh... You're look was good without you're eyeglasses. " saad nya pa. Huminga ako ng malalim dahil sa sinabi ni Mark may pumasok na naman kasi sa utak ko eh.

“You're look was better without an eye glasses."

Na alala ko na naman ang sinabi sa akin ni Axel kanina. Bakit ba kasi naalala ko sya hindi pwedeng lumala ang nararamdaman ko sa kanya hanggang crush lang to no...

So inamin mo rin na crush mo sya?

Ay bweset na bulate sa utak ko! Hindi no! Hindi ko sya crush. Wala naman akong sinabi na crush ko sya eh. Mali yung nasabi ko no...

“What's you're waiting for Aesha lets go inside..." pangalawang beses na to ahh... Ngumiti ako sa kanya at sumunod sa pag pasok nya sa starbucks. Puwesto kami ni Mark malapit sa may bintana.