Sadece Seni Sevdim

Kararsız

Artık burdan çıkma vakti gelmişti ve benim Sıla'yı bulmam gerekiyordu,içeri gittiğimde hic bir şey yokmus gibi dans edenler sinirimi bozmuştu fakar Sıla'yı görmekte zorluk çekiyorum onu bulamamıştım onu iyice merak ederken yat da onu aramaya koyulmuştum ama gerçekten ortalıkta yoktu en son alt kata baktığımda ordaa görmemiştim tam yukarı çıkacakken orada bir kapı dikkatimi çekti içeriden sesler gelince meraklandım acaba Sıla oradamıydı? kapıyı yavaşça açtım kimseyi görmediğimde şaşırmıştım odaya bir adım attığımda "Sıla iyi değilsin buradaysan lütfen yanıma gel" diye bağırmamla bayılmam bir olmuştu.

Kenan

bu kizlar beni cildirtacakti bir türlü rahat durmuyorlardi içeriden birinin duymasindan korkuyordum girsede bizi görmesi pek mümkün değildi içerideki bölmeye koymak zorunda kalmıştım kızları ama kendileri kaşindi.Birden kapının tıklandığıni duydum iceride kimse yok gibi davranmak için sessizce bekledim ama bkr türlü gitmiyordu buraya girdiğimizi görmüş olmalıydı kapi yavaşça açıldığında bende kızların yanina gittim ayak sesleri duyduğumda Burcu gözlerini açtı nerede olduğunu anlamaya çalışırken birden bağırdı onun ağzını kapattım ama sanırım sonum gelmişti bende içeriden çıktım ve "ooo bizim genç yumruğu çok begenmiiis" dediğimde çocuk sadece gülümsedi ve beni ittirip içeri bakinmaya başladı bölmeyi bulacağını tahmin etmiştim kapıyı aralarken gerildim Burcu iplerden kurulmuştu ve kapı açılınca çocuğun boynuna atladı Sıla hala uyuyordu bende "Benimle uğraşma küçük kız bu sefer atlattın ama bir dahaki sefere böyle olmaz." diyerek oradan ayrıldım.

Burcu

Henüz adını bile bilmediğim bir çocuk tarafından kacirilmistim yorgun hissediyordum ilk once o mavi gözlerin sahibine adını sormaliydim "seyy beni 2. kurtarisin tesekkur ederim adim Burcu" dediğimde elimi uzatmistim oda elimi kavrayip "memnun oldum" dedi adini soylemedigine şaşırmıştım "bir isminiz yokmu ? " gülümsedi "Yavuz" dediğinde bende ona gülümsedim "memnun oldum" bunu söylerken o gözlere hapsolmustum ki Yavuz "arkadaşını kaldırsan iyi olacak" dedi ve gitti üzerindeki garson kıyafetlerinide fark ettiğimde onun Sıla'nın tarif ettiği çocuk olduğunu anladım yavaşça Sıla'ya yürürken "Yavuz'a aşık olmamaliyim" diye fisildiyordum Sıla birden uyandı oda nerede olduğunu anlamaya çalışırken şaşkın gözüküyordu "kalk gidiyoruz" dedim ve onu sürüklemeye başladım kapıyı kapatıp oradan çıktım korumanın dışarıda olmadığını hatırlayınca "Kahretsin!" diye tısladım "korumasız ayrılırsak Kenan veya o çocuk karşımıza çıkabilir" Sıla sessiz bir şekilde "Mert,onun adı Mert" dediğinde onu cimcikledim "adi umrumda degil buradan çıkmalıyız" "o zararsız" dediğinde "kızım manyakmisin adam bizi kaçırdı" diyip bir taksi durdurdum bizi kimin kurtardigini söylemek istemediğim için konuyu acmadim ikimizde konusmadan eve vardık Sıla iyi olmamıştı içkili olduğu için onu evine bırakmadim bizde kalması gerekiyordu eve geldiğimde saatin geç olduğunu fark ettim sanirim 1 saatimiz o odada geçmişti eve girdiğimde annem içeride beni bekliyordu hemen Sıla'yı odama bırakıp onun yanına geçtim bana ters ters bakıp "baban uyudu onu idare etmekte zorlandim bir daha yapma!." sesi sitemli çıkıyordu "tamam" odama geçmiştim birden aklıma Sıla'nın ailesi geldi onları aramamıştım hemen telefonumu alıp aradım bizde kalacağını söyledim zar zor ikna ettim film izleyeceğimizi söyledim neyseki ikna oldular bende odamdaki çekyata uzandım yorgunluktan hemen uyuya kalmıştım

...

sabah uyandigimda yorgunluktan üstümü bile değiştirmedigimi fark ettin üstelik Sıla'da o şekilde yatiyordu birden "Burcuu kalsana sabahtan beri uyuyorsun sikilmadinmi" diye bağırdi birden ayaklanio saate baktim öğlen olmuştu artık yaz tatiline girmistik mutluydum "ya manyakmisin bakma öyle tüm gün boyunca gezicez" "tamam kalktım diyip yataktan kalktim Sıla çok sakindi sanki hic birsey olmamis gibiydi banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra berbat görünüyordum yüzüme kremlerimi sürüp aşağı indim annem kahvaltıyi hazirlamisti beni bekliyorlardi ve babamda ordaydı sanırım bugün işe gitmiyecekti ameliyati yoktu sanırım ama ben dışarı çıkacağım için babamla gene vakit geciremiyodum.Gercekten fazla yoğundu.

Sıla

bu kıza birseyler olmuştu tabiki en yakin arkadaşı olarak bunu anlamıştım.Dun gece ne yaşandığını hatırlamıyorum ama pek de iyi şeyler yaşanmamış sanırım yani bu durumda Burcu'nun ban trip atmasi biraz tuhaftı yani atsada bu kaar fazla yapmazdi normalde gezmeye bayılan kız şimdi tepki bile vermemişti birde dün geceden hatırladığım bir şey daha var o garson çocuk sanki ona benzeyen birisini görmüştüm aslında bu pek umrumda değildi biz Mert'le çok iyi anlatmıştık yani numaramida aldı ve bence muhteşem bir çocuk ama genede o mu değilmi merak ediyordum gidip Burcu'ya sorduğumda yüzüme bakmiyordu ama tepkisizde kalmamıştı bana dönüp "ona hala aşıkmısin?" dediğinde şaşırdım ama "Hayır" diyip Mert'le iyi anlastığımızi söyledim tabi buna asla izin vermiyecekti fakat umrumda sayilmazdi.

Burcu

Derin bir oh çekmiştim artık ona aşık olsamda Kardeşime ihanet etmiş gibi hissetmiyecektim artık mutluydum "Hadi çıkalım" dedim ve annemlerle selamlasip eden çıktık bir taksi durdurduk nereye gidecegimizi bilmiyorduk fakat açık hava iyi gelebilirdi keşke bugün onu gorebilseydim ama bu pek mümkün gözükmüyordu bütün gün gezdik dolaştık resmen stres atmıştık artık akşam olmuştu eve gitme vaktiydi Sıla'yı evine bırakıp eve gecicektim bir taksi durdurduk ve adresi verdik araba hareket ettiğinde bunun Mert olduğunu gördük ve arka bagajdanda Kenan çıkmıştı biz şaşkınlıkla onlara bakarken birden "sürpriiiz" diye bagirdilar bu hiç hoşuma gitmemişti inmek istiyoruz dediğimde kapıları kitlemisti korkmaya başlamıştım fakat kendime bir cok soru sormaya başladım acaba bu ikisi nerde,ne zaman tanımıştı biz çıkarken Kenan'da çıkmıştı partiden.Sıla tuhaf tuhaf etrafına bakinirken Mert arabayi durdurup "Sıla iyimisin" dediğinde Sıla "Sen ne. tür bir manyaksin??" diyerek gülümsedi ve onun boynuna atladı ben Sıla'yı cekistirmeye çalışmıyordum yorulmuştum onun saçma sapan işlerinden.Bir cafeye gelmiştik Kenan benim yanıma,Mert ise Sıla'nın yanına oturdu ben elimden geldiğince Kenan'dan uzak duruyordum Kenan bundan hiç hoşlanmıyordu ama umrumda değildi.Saat baya geç olmuştu bende "kalkalım artık!" diye mesaj attım Sıla'ya neyseki artik kalkabilmistik sıkılmistim ve eve gene geç kalıyordum.Eve gittiğimde annemler uyumuştu normalde kizmalari gerekiyorken ev çok sessizdi kimseyi uyandirmadan odama cikip yatağa uzandım oldukça uykum vardi yoğun bir gün geçirmiştim.Sabah kalktigimda bu sefer kahvaltı hazır değildi şaşırmıştım,bugun dışarı çıkmayida düşünmüyordum telefonuma mesaj geldiğinde cebimden çikartip baktim şok geçiyor olmaliydim mesaj atan Sılaydi "Biz Mert'le çıkıyoruz." ne tepki vereceğimi bile şaşırmıştım neyseki onların mutlu olduklarını görebiliyordum ben ise Kenan peşimde koşarken hala Yavuz'u bulmaya çalışıyordum.

bölümler seri geliyor,henüz 3 bölüm olduğu için bekletmek istemiyorum günde 2 bölümde yayımlaya bilirim. :)