HAYAL VE ATEŞ

Yine soğuk terlerle uyamdigim bir sabah. Ne zaman bitecek bu kabuslar. Ailem öleli 5 hafta oldu ne kadar da acı arabadan tek kurtulan bendim. Yardım gelene kadar arabada sıkışıp kalmıştık. Onların ölümünü izlemiştim. Annemin babamın abimin hepsinin öldüğünü gördüm. Ben orada yaralarimdan dolayı hareket edemezken sıkışıp kalmışken onların ölü bedenleri ile yanyanaydım. Saatlerce onları izledim bayılıp kalmak istedim ama olmuyordu gözlerimi bile kapatamıyordum. Her gece aynı kabus sanki onları ben öldürüyordum. Yardım edemiyordum. Abimin bakışları lanet olsun o ölü bedeninde bile bakışları aynıydı. Şimdi evde yalnız yaşıyorum . Karanlık korkum olduğu için evdeki bütün ışıkları açıp uykuya dalmayı bekliyorum her gece. Bazen hic uyuyamıyorum. Ben tek olmaya hiç alışkın değilim. Şimdi de gıcık ev sahibi evden çıkmamı istiyordu. Almanyadan oğlu gelecekmis. Bari daha yeni bir yalan bulsaydi. Ne kadar klişeydi. Bugün erkenden çıkıp ev aramam gerekiyordu. Antalyada küçük bir ev bulmak kolaydı. Zor olan boş bir ev bulmak ve tabiki ucuz. Yataktan kalkip banyoya gittim. Soğuk bir duşa her zaman bayılıyordum. Ve Vişneli duş jelime . Herşeyin Vişnelisi olsa ne güzel olurdu vişneye bayılıyordum. Soğuk bir duşun ardından yine dolabımın karşısına geçtim. Hava bugun aşırı sıcaktı. Uzerime transparan bir gömlek giydim.altima yırtık kot şort gecirdim. Rahat olmayı seviyorum. Saçlarımı kurutup bir toka ile hemen topuz yapmıştım bu sıcakta en rahatı buydu.

Yatağımı toparladım. Çıkarken anahtarlarımı almayı unutmamak için hep kapıya asardim gerçekten de cok unutkanım. Unutkanlığım yüzünden annemin ne kadar çok kızdığını hatırladım ve kendi kendime gülümsedim. Onları gerçekten özlüyordum. Neyse bu düşünceden kurtulmalıydım artık . Çivili topuklu ayakkabılarımı giydim. Herkes spor ayakkabi ile rahat ettiğini söyler fakat ben farklıyım. Kendimi iyi hissediyorsam rahatım. Pek fazla spor Ayakkabıda giymem zaten. Once ilerideki pastaneden bir kaç kurabiye aldım. Kahvaltı olarak kurabiye yemeyi seviyordum. Aslında küçük şeylerden mutlu olabilen saf biriyim insanlara hemen bağlanırım fakat bunu belli edemem çünkü bir terslik çıkar da beni bırakıp giderler diye korkuyorum. Yada iste ailem gibi. Neyse iste. Kurabiyelerimi yerken ev ilanlarına bakıyordum ve birden birisi geldi yanıma. Orta yaşlarda uzun boylu bir adam. Dik dik bakıyordu derdi neydi bunun. "Aaa yardım edebileceğim bir şey varmı acaba bayım ?" Diye sordum şaşkın bir ifade ile. Gülümsedi ve " aslında ben size yardımcı olurum diye düşündüm ev ilanlarina baktığınızı gördüm eğer isterseniz ucuz küçük eşyalı bir ev var. Sahibi kiralamak istiyor eğer düşünürsen" dedi. Harika gökde ararken yerde bulmuştum . " beni bugün götürme şansınız varmı acaba çünkü acilen eve çıkmam gerek" dedim. Adamın yüzünde muzip bir gülümseme oluştu. " bana 5 dakika izin ver lütfen telefonla görüştükten sonra götürebilirim" dedi . Başımı salllayarak onayladım .

Biraz geçtikten sonra tekrar yanıma geldi ve " hadi gidelim ev sahibi ile görüştüm . Şimdi gelebileceğini söyledi. " dedi. Sevindim kolay olmuştu. Başımı sallayarak onayladım. Dışarıda eski Model bir arabaya bindik ve gitmeye başladık . 15 dakikalık bir yolculuktan sonra gelmistik. Eliyle evi işaret etti. Küçük şirin bir evdi. Dışı yeşildi ve daha yeni boyanmış gibi duruyordu. Evin önüne gittiğimizde yine orta yaşlarda bir adam çıktı karşımıza. Elini uzattı ve tokalaştık. Bacaklarıma attığı bakışları gormemek mümkün değildi. Şerefsiz. Neyse şu iş bittikten sonra zaten görüşmeyecektik. Beni içeri aldı. Ev temizdi ve eşyalar gerçekten yeni ve güzeldi. Yatak odası genişti. Dolabı açtığım da bir kaç erkek kıyafeti gördüm sanırım eski kiracinin dı. Fiyatında anlaştık parayi hemen almak istedi . Allahtan parayi yanıma almıştım bir ihtimal bulurum diye. 3 aylık kirayı peşin aldı. Biraz saçmaydı ve paranın çoğu gitti ama olsun. 3 ay telaşem olmayacaktı. Adam anahtarları bana bıraktı ve gitti. Eski okulumdan bi arkadaşım olan meleği aradım . Onun arabası vardı. Eminim bana yardım edecektir. Zaten sadece kiyafetlerimi ve bir kaç küçük eşya alacaktım. Meleği aradım hemen kabul etti. O gelene kadar biraz evde oturdum . Cok geçmeden geldi . Beni gördüğüne gerçekten sevinmiş gibiydi. Bende onu özlemişim. Eve gittik eşyalarımi toplamama yardım etti ve taşıdık. Artık başka evdeydim hatıralarım olmayan bi evde yaşayacaktim. Tek başıma. Yeni bir başlangıç.