The Opposite World

Chapter 2 of TOW:Farewell,Grandma.

Tiera Gene Vibiarez POV

Playing:Missing you by BTOB

"My mysterious lady"Tiningnan ko ang tumawag sa akin non and i knew that would be her.Tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap ng mahigpit.

"Lola,are you okay?Are you hurt"huminto ako sa pagsasalita at tiningnan siya pero siya ay nakangiti lang sa akin.Bigla ko siyang niyakap at tinuloy ang aking pagsasalita "please stay with us.Wag ka munang lumayo."umiiyak na ako niyan ha.Ayoko mawala siya ng maaga she is the part of my heart.

"Apo,Lola will stay as much as lola can but kapag hindi ko na kaya.Susuko na ako"naluluha na ako pero siya ay hinahaplos ang buhok ko at nakangiti tsaka niya pinagpatuloy ang kanyang pagsasalita "hindi lang dahil sa sakit ko kundi dahil na rin sa katandaan ko."humihikbi na ako at hindi na napigilan ang pag agos ng luha.Lola is a part of my heart.Lola can't die.
"Baby,mauuna na muna kami ng daddy mo.We will switch na lang sa pagbabantay sa lola mo,okay?"ani ni mama dahil napapansin niya ng kailangan namin ng privacy ni Grandma."O-opo ma,"Tumingin uli ako kay grandma at ipinagpatuloy ang pinag uusapan namin "Lo-ola i-inalagaan mo-o ako-o hab-bang wal-la si-ila Mama.Hindi naman pwedeng mawala ka ng hindi ko naibabalik ang mga mabubuting ginawa po para sa akin.Lola stay alive i know you are strong enough para labanan ang sakit mo."Nginitian lang ako ni lola at may inabot siya sa akin.Isang maliit na envelope.

"Pag nawala ako,tsaka mo yan buksan.It's really important kaya basahin mo yan.Always remember,Pag nawala ako at masaya ka ibig sabihin non.Nasa mabuting lugar ako.Always take care of yourself,Wag kang maging makasarili,mahalin mo ang pamilya mo,maging mabait ka at higit sa lahat wag kang magpapaapekto sa pagkawala ko.Mahal ka ni lola.Always and forever."kinuha ko ang envelope kahit natuluan na ito nang luha.Tumingin ako kay lola  at eto siya naka ngiti at parang walang problema.Pero maya maya hinawakan niya ang ulo niya na parang sumasakit.

"Lo-ola,o-okay lan-ng p-po ka-yo?T-tatawagin k-o na p-po ba a-ang Doc-doctor?"tanong ko sa kaniya habang papalayo na sana ng magsalita siya.

"A-apo,wag mo munang tawagin ang Doctor.Gusto ko pang makasama ka hanggang sa huli kong hininga."Bumalik na lang ako sa tabi ni Grandma at Pinipigilan ang pag iyak.Dahil ayoko na makita niya akong iyakin.Sabi niya gusto niya akong makitang matatag kaya gagawin ko iyon.Pangako grandma.Hindi kita kakalimutan.

"G-grandma,pasensya sa lahat ng masasamang nagawa ko hindi pa ako nakakabawi,at gusto ko na makasama kita sa mahabang oras,Grandma pagpasensyahan mo na ako dahil sa pagsuway ko sa inyo,Grandma-"hindi ko na natuloy ng bumuhos na naman ang luha ko."Grandma,maging masaya ka kung saan ka mapupunta.Hayaan mo susundan kita.Joke"Sinuntok niya ako ng mahina.

"Ikaw talagang bata ka"ani niya at tumawa.

"Joke lang po grandma,Para naman po mapatawa ko po kayo.Grandma I will miss you atsaka po grandma,Sorry po sa ginawa ko nung nakaraan yung nanghihingi ka ng pagkain pero hindi kita pinansin tapos nung nagluto ka pero nasunog ang buong kusina kaya tinaboy kita.Pasensya na po doon.Patawarin nyo ako."Pinipigilan ko ang mga luhang nag babadyang bumaba sa mata ko.

"Alam mo Gene,Pagpasensyahan mo na rin si Grandma ha.Sa kakulitan at sa mga paulit ulit na sinasabi."Niyakap ko siya at tinago ang ulo ko sa kanyang leeg at doon binuhos ang lahat ng luha ko.

"Mag-iiyakan na lang ba tayo dito?Tawanan naman"sabi niya at kiniliti ako sa may tagiliran.

"Hahaha hahahaha bwahaha Grandma tama na po."tumigil na siya sa pag kiliti sa akin.At hinawakan na naman niya ang ulo niya and this time mas malala na

"Arrrrggggghhhhhhhhh!!"sigaw ni grandma at halatang nasasaktan na siya.

"Grandma,Stay still.Doc!Doc! yung grandma ko.DOC!!"Pumasok ang mga nurse at Doktor at pinalabas naman nila ako.Nanginginig kong tinawagan sila mommy.

"Ma,pa Grandma really needs you"
Halatang nag pa panic sila kaya lalo akong naiyak.Ngayon ko lang nalaman na kung kailan ka malalagasan ng pangalawang pamilya doon ka na mag titino now i know cause i realized na all this time i ang iniisip ko lang ang sarili ko.

"Yes dear,papunta na kami.Stay there."and she hang out.Tiningnan ko ang ginagawa nila kay grandma at nakita ko ang ginagawa ni Grandma.Lumalaban siya.Lumalaban siya para sa pamilya niya.And that is us.Idol ko si Grandma dahil nilalabanan niya ang sakit niya para sa amin.Umupo ako at ginulo ang buhok ko.Kung mas inalagaan ko siya edi sana mas maayos at kasama namin siya ngayon hindi katulad ng nakikita ko naghihirap siya.

"GENE!!!"mabilis na tumakbo sa akin si Mama at niyakap ako.Umiyak na kaming dalawa pati na rin si dad ay umiiyak na.

"Ma,kawawa si lola.Ma,puntahan natin siya.Tulungan natin siyang lumaban.Ma,Si lola.Ayoko pang mawala si lola!!!!!"Malakas kong sigaw sa loob ng osopital kaya lahat ng tao ay tumingin pero wala akong paki.Ang kailangan ay makita ko ng buhay si Grandma.

"Dear,don't cry.Ikaw mismo ang nagsabi na malakas ang lola mo p-para labanan ang sakit niya.She will fight for us,for you"ani ni mama habang pinupunasan ang mga luha ko.Narinig namin ang pagbukas ng pinto at lumabas ang mga doktor at nurse.

"Doc,how is the operation?Is she okay?"tanong ni dad ng sunod sunod.
Pero ang sinabi ng doktor ang nagpagulo ng mundo ko.

"Sorry,pero hindi kinaya ng pasyente.It seems like-"

"Hindi nyo ginawa ang makakaya nyo para iligtas ang lola ko!"sigaw ko at tumakbo palayo sa kanila.Ayoko munang magpakita doon ayoko makita ang maputlang mukha ni Grandma.Pumunta ako sa Favorite kong lugar.Ang Grass Bridge ang tulay na gawa sa mga grass pero gawa rin sa lubid at bakal.Umupo ako at tiningnan ang baba kinuha ko ang bato na nasa tabi ko at binato yon.

"Bakit ako pa?Bakit kailangan may mawala sa akin.Bakit di na lang ako ang kinuha mo?"Inis kong sabi pagsabay non ang tulo ng luha na pinigilan ko kanina.Habang kasama ko si lola.Kanina nagtatawanan pa tayo at naghaharutan pero ngayon ako na lang ang nandito at umiiyak.How i wish she is still alive right now.And then ng hawakan ko ang bulsa ng pantalon ko naalala ko ang envelope na binigay sa akin ni grandma. Oh yes the envelope.When i open the envelope nakita ko agad ang picture namin ni grandma.Nung bata pa ako at nag piggy back ride ako sa kanya.How i miss this memories.

Dear Tiera,

          Gusto kong ibigay to sayo dahil gusto kong itanong kung naniniwala ka pa ba sa mga fairy tale?lalo na ang storya ng opposite worlds?na sinabi mong "ako ang magiging mysterious lady at papakasalan ko ang isa sa mga prince and we will live happily ever after"eh.Apo paano magiging happily ever after kung hindi ka naman maniniwala sa fairy tale na kinwento ko sayo.I wish you still believe in that.Hindi porket.Nawalan ka ng pag asang makita ang 5 titigil ka na.Dont lose hope apo.Umasa ka nang umasa dahil wala namang mawawala sa iyo kung aasa ka.I have question and please answer it.Do you still believe in Opposite worlds?

                   Love,
Grandma

Tama si Grandma.Wala namang mawawala kung Aasa.Now i dont know,but do i still believe in Opposite worlds?

THE END OF CHAPTER 2
___________________________
TADAAAAAA,Chapter 2 finished.Like and comment.