Ik heb het nog niet na gelezen op fouten en zo dus er kunnen nog aan passingen gebeuren.
Hoofdstuk 1
Ik gooide het stuk leeggezogen mens op de grond in een donkere steeg. Ik keek het dode lichaam verachtend aan. 'Prins, wat heb je gedaan?' vroeg James mijn trouwe butler en vriend. 'Wat vampiers horen te doen. We doden. We spelen met ons eten. Nu we "samen" met de mensen leven. Heeft het bestaan van onze soort geen nut meer. Geef toe, hoe lang is het geleden dat jij je nog eens hebt uitgeleefd?' vroeg ik hem. James keek me niet aan. 'Je vader heeft het beslist en zijn woord is wet.' fluisterde hij. Ik lachte. 'Mijn ouwe is al lang zo zot als een achterdeur.' zei ik lachend. 'Toch is hij nog steeds de koning.' zei James terug. 'Zodra ik mijn Mate heb gevonden, zou ik koning zijn.' zei ik. 'Wat doen we met het lijk?' vroeg James om terug te gaan naar het oorspronkelijke onderwerp. 'We dumpen het in de zee.' zei ik. James knikte en nam het lijk op. De stille steeg werd plots gevuld met een irritante ringtoon van mijn mobiel. 'Met Andres.' zei ik in de mobiel. 'Andres, kom onmiddellijk naar huis. Prinses Elisabetta en prinses Elisa van Italië zijn hier met hun ouders en ik moet met je praten.' hoorde ik mijn vaders zware mannenstem. 'Ik ben erover vijf minuten.' zei ik. 'Drie minuten.' zei mijn vader voor hij ophing. 'Ga, ik dump het lijk wel.' zei James. Ik knikte dankbaar en ging op vampiersnelheid naar huis. Ik stopte voor een groot donker kasteel. Het leek wel of er altijd een grote onweerswolk boven hing. Ik kreeg altijd de rillingen van mijn "thuis". Ik ging het kasteel in en mijn voetstappen klonken hard in de grote stille hal. 'Ah zoon, je bent er. Volg me naar mijn kamers.' zei mijn vader. Mijn vader had kortgeschoren blond haar met grijsblauwe ogen. Hij was 1.80 m groot en droeg altijd een smoking. Ik volgde mijn vader naar zijn kamers. Hij sloot de deur achter mij en ging dan zitten. 'Ik en de ouders van de prinsessen hebben een huwelijk tussen jullie geregeld. Jij en prinses Elisabetta gaan trouwen.' zei mijn vader zonder er doekjes om te winden. 'Wat?' vroeg ik. 'Jij trouwt met prinses Elisabetta.' herhaalde mijn vader en sprak alles langzaam uit. 'Ik had je de eerste keer ook wel gehoord.' mompelde ik. 'Waarom zou ik met haar trouwen?' 'Je bent al oud en nog steeds heb je je Mate niet gevonden. Jij en prinses Elisabetta zullen een goede koning en koningin zijn.' zei mijn vader. 'De trouw word morgen openbaar gemaakt.' Mijn vader liep zijn kamers uit en ik volgde hem naar de woonkamer. Ik zag daar de koning en koningin van Italië en hun twee dochters. Ik liep naar de koning en schudde stevig zijn hand. Ik nam de koningin haar hand en kuste die formeel. 'Hallo prins Andres.' zei de koningin. 'Koningin Mara, blij u weer te zien.' zei ik beleeft. 'Hallo prins Andres.' zei één van de dochters. 'Prinses ....' 'Elisa.' vulde ze in. 'Prinses Elisa.' zei ik en kuste haar hand. Prinses Elisa was niet erg groot ze was 1.50 m. Ze had lang bruin haar en een hartvormig gezichtje. Haar bruine hazelnoot kleurige ogen twinkelden. 'Dan bent u prinses Elisabetta, mijn toekomstige.' zei ik en kuste prinses Elisabetta haar hand. Haar wangen kleurden roze toen ik dat zei. Prinses Elisabetta was ongeveer tien centimeter groter dan prinses Elisa. Ze had zwart haar en weer hazelnoot bruin kleurige ogen. 'Als jullie mij nu even kunt excuseren. Ik heb een toespraak voor te bereiden.' zei ik. 'Natuurlijk zoon. We zien u morgen ochtend.' zei mijn vader. Ik knikte en ging naar mijn kamer.
Even later kwam James mijn kamer binnen. 'Weet jij nu nog niet dat je moet kloppen?' vroeg ik. 'Te geschokt. Is het waar? Ga jij trouwen?' vroeg hij geschokt. 'Mijn vader is duidelijk de troon moe en kan niet langer wachten, dus gaat hij mij en prinses Elisabetta verplichten te trouwen.' zei ik. 'Maar hoe kan dat? Wat als je Mate na jullie huwelijk te voorschijn komt?' vroeg James. Ik glimlachte droevig. 'Ik zal geen weet meer hebben van mijn Mate. Ik en prinses Elisabetta zouden bloed uitwisselen en ik zal met haar Maten en mijn Mate zal altijd alleen blijven.' zei ik zacht. 'Wat?' vroeg James. 'Mijn Mate zal alleen blijven.' herhaalde ik. 'Kun je gaan. Ik heb een toespraak voor te bereiden.' 'Natuurlijk mijn prins.' zei James en ging op vampiersnelheid de deur uit. Ik zuchtte en ging verder met mijn toespraak.
