chen:;ဆရာမ နိုးျပီလား လာ အျကမ္းေရေသာက္အုန္း
စလာျပီ။ မိုးကလင္းမယ္မျကံေသးဘူး နွာေခါင္းကမီးေတာက္ျပီ။
တကယ့္အာဂသူျကီး။
yeol:;သူျကီး ဟိုေလ ကြ်န္မ ဟို
chen::ေအာ္ ဆရာမရယ္ က်ဴပ္ကိုဘာအားနာေနတာတုန္း!
ေျပာစရာရိွတာ ေျပာစမ္းပါဗ်yeol:;ဟို ရြာလယ္က နုဟန္တို့ အေျကာ္ဆိုင္သြားမလို့
chen:;အေျကာ္ သြားမစားန့ဲ အ့ဲဆိုင္က ဆီသန့္တာမဟုတ္ဘူး
အမေလး တသတ္လုံး နုဟန္အေျကာ္စားလာျပီး ျကီးျကီးက်ယ္က်ယ္။
ငါေနာ္ သူျကီးမို့လို့ ဖေနာင့္န့ဲထေပါက္လိုက္ရဟြင္း။
yeol::ရတယ္ ကြ်န္မကအ့ဲဆိုင္ကအေျကာ္ျကိဳက္တယ္ ျပီးေတာ့ ဟို ဟို
baek:;ေရႊရိုးေရ
ေရႊရိုးေရဆိုျပီး ခုနွစ္သံခ်ီဟစ္လာတ့ဲ ငဘတ္အား ငခိုင္ေနာက္မွ ေနာက္ေစ့ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရိုက္လိုက္ေတာ့ ငဘတ္ေပေစာင္းေစာင္းျပန္ျကည့္သည္။
baek:;ဘာလို့ငါ့ကိုရိုက္တာလဲဟ!
kai:;ေသမလို့ ေရႊရိုးလို့ေအာ္ေနတာလား?
ဟိုကမင္းအေဖသူျကီးျကားလို့ လိုက္လုပ္မွ ေျပးေပါက္မွားေနမယ္baek:;ေအး ဟုတ္သား ဆရာမေရ ဆရာမ
yeol:;ဟယ္ ငဘတ္ လာ လာ
ငဘတ္သံျကားကတည္းက စပ္စလူးခါေနတ့ဲ ေရႊရိုးအား သူျကီးကသိပ္မျကည္ခ်င္။
သိူ့ေလာ သို့ေလာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ အကဲခတ္ရင္း..
ငဘတ္ကိုပါ ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနတ့ဲ သူၾကီး…
မ်က္နွာပ္ိုးမေသတ့ဲငဘတ္ကလည္း ေရာက္လာကတည္းက ေရႊရိုးနားပဲကပ္ေနတာမ္ုိ႔…
kai:;ငဘတ္ နဲနဲေတာ့ခြာမယ္ အဟမ္း အဟမ္း
ငခိုင္ဘယ္လိုပင္ ေခ်ာင္းဟန္႔ေသာ္ျငား ေမြးကတည္းက နို႔လုဖက္ ေရႊရိုးနဲ႔ငဘတ္ကေတာ့ ခြဲမရခြာမရ။
သူတို႔ခြာမရတာက ျပႆ နာမဟုတ္ဘူး။
သူၾကီးမ်က္ေစာင္းထက္ဆိုတ့ဲ သူၾကီးနွစ္လုံးျပဴ းက အေၾကာင္းသုံးပါးမေရြး ေတာင္ေျမာက္ရမ္းပစ္တတ္တာမို႔ ငခိိုင္ေနရတာမေျဖာင့္။
BẠN ĐANG ĐỌC
အေမႊစိန္တို့ရြာ
Lãng mạnေက်းလက္ျမန္မာ့ဓေလ့ကိုေရးမယ့္ficေလးပါ!! အားေပးၾကပါအုန္းေနာ္90°Bow!!