🆔

7 0 0
                                    

Ravza'nın ağzından.

Bana doğru gelen altılıya karşı yüzümü ekşittim. Beni öldürebilirdiler. Harry'e döndüm ve

"Beni hep sev olurmu? Hiç unutma. Yeni kavuşmuşken bu mu bana reva???"

"Korkma."

"Zaten şaka yapıyorum. Birşey yapamazlar. Onlar ben ve İlayda'dan korkarlar. Maçlarda iyi tekmeler atarız da. Bir seferinde Tuana'nın ayağını kırmıştım."

İçten içe kıkırdarken üstüme hoplayan üç şapşala alttan dil çıkarttım ve konuştum.

"En iyisini yaptım."

Tuana'nın sesi kulaklarıma doldu.

"Heeee. Kalbime iniyordu . Zayn'i görünce az daha ölüyordum..."

O an ablamın doktorları ablamın odasının önünde durdu ve içeri daldılar. Sonra sesler  kulaklarımıza doldu.

"Beyefendi ben ne dedim?".

"Ben istedim Lou'yu. Bırakın kalsın."

"Kendimde yürüyebilirim."

"Ya bıraksanıza Lou'yu. O benim aşkım."

"Ooo , aşkım ha . Ya bıraksanıza doktor. Vallah dalarım."

Biz bu seslere karşı gülerken içeriden uykulu bir TOMMO çıktı. Gerçekten de çok komikti ve biz gülmeden edemedik. Üzerimden aşağıya gülmekten düşen kuzenlerime mi , yoksa komik TOMMO'ya mı güleyim bilemedim. Ardından o gece bir daha Louis odaya kaçak olarak girdi ve bizde sesimizi çıkartmadık. Herkes aşklarının omuzlarında uyudu. Ve bende Harry'nin kolları arasında uykuma daldım. Ama camdan bakınca anlamlara çok mutlu olduk. Bugünün üzerinden geçersek bugün hayatımızın en güzel günü oldu. Hepimiz hayatının aşkı ile öpüştük ve galiba , galiba sevgili olduk...

TEXTİNG (1D) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin