~მეოთხე თავი~

69 9 1
                                    

ავტორი'ს P.O.V

ბევრი ვარჯიშის შემდეგ, როქსენი დაიღალა და იქვე სკამზე ჩამოჯდა.

-ღმერთო... ძალიან დავიღალე, დღეს გვეყოფა ვარჯიში.

-რა მალე იღლები_ცინიკურად გაიღიმა ჰობიმ.

-ბოდიში, ყველა შენნაირი ენერგიული ვერ იქნება. ღმერთო...ფეხზე ვეღარ ვდგავარ.. ძალიან დავიღალე.

-ჩემი სახლი აქვეა და წავიდეთ.

-არა იყოს, სახლში წავალ_ფეხზე წამოდგა და თავბრუ დაეხვა. ჰობიმ ხელი შეაშველა რომ არ წაქცეულიყო.

- არა ახლავე წამოხვალ ჩემთან_ ახლა უკვე ცოტა მკაცრი ტონით უთხრა ჰობიმ

- ამმმ... კარგი_ ენის ბორძიკით დაეთანხმა როქსენი თითქოს მთლად არ იყო დარწმუნებული თავის გადაწყვეტილებაში...

გზად არც-ერთი არ იღებდა ხმას, რაც ცოტა უხერხული იყო.

-ისეე.. წავიდოდი სახლში. მართლა_უთხრა როქსენმა ჰობის და კისერი მოიფხანა.

-არა მგონია ძალა გეყოს. ხედავ? წეღან კინაღამ წაიქეცი. მე რომ არა.._ჩაიღიმა თავმომწონედ. ამაზე როქსენსაც გაეღიმა.

როგორც იქნა სახლამდე მივიდნენ. როქსენმა სახლი კარგად შეათვალიერა, რადგან ძალიან დიდი იყო, ეზოც ლამაზი ჰქონდა და აუზი.

-დიდი სახლი გაქვს.

-ხოო. შემოდი_უთხრა ჰობიმ როცა სახლის კარი გააღო. როქსენმა სახლში ფეხი შეაბიჯა და ღრმად ამოისუნთქა.

-დაჯექი, ცოტა დაისვენე.

-არ მინდა იყოს_მორცხვად უთხრა როქსენმა.

-აიშ.._თვალები აატრიალა ჰობიმ, როქსენს ხელი მოჰკიდა და სავარძელზე დასვა.

-იაჰ! გინდა რამე დაგემართოს? ხომ იცი არა რამხელა საქმე გვაქვს გამოსაძიებელი, ამიტომ თავს უნდა გაუფრთხილდე.

-აჰ.. ახლა რა უნდა ვქნა? მისტერ ქიმთან სპორტულებით ხომ არ წავალ?

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 30, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Roxen RitchWhere stories live. Discover now