Merhaba arkadaslar. :) Hikayemizi beğeniceğinizi umuyoruz. :) Şimdiden iyi eğlenceler. :) Bu arada şuan sınır yok, yeni olduğumuz için koymak istemedik. 2-3 bölüm sınırsız olucak. ;)
***Tanıtım***
Selam. Ben Angela. Arkadaşlarım 'Ange' der. 18 yaşındayım. Annem ben
6 yaşındayken ölmüş. Babam o günden bu yana tek ailem. Annemin yokluğunu hissettirmeyen tek insan. Neyse, ben tek çocuğum. Taa ki babamın evlenmeye karar verdiği güne kadar öyleydim. Babam evlenmeye karar verdiğini, ve evleneceği kadınla, şımarık oğlunun bize taşınmaya karar verdiği güne kadar çok mutlu bir hayatım vardı. Ne üvey bi kardeşimin ne de üvey bi annemin olmasını istemiyorum. Aman Tanrım! Buna şimdiden katlanamıyorum!
***1. Bölüm***
Babamın yanağıma kondurduğu buseyle açtım gözümü. Saat? Olamaz saat kaç? İlk günden okula geç kalmak istemiyorum. Hemen üstüme bişeyler giyinip, hafifte makyaj yaptım. Aslında dış görünüşümü o kadar önemsemiyordum , ama okulun ilk günü bakımsız gitmekte istemezdim.
Babam: "Hadi Angela kahvaltı hazır" diye seslendi.
Ben: "Üzgünüm baba, ilk gün geç kalmak istemiyorum" diyerek yanağına küçük bi buse kondurup hemen arabaya bindim.
Müzik. Hemen radyoyu açtım. Müzik başkaydı, ne biliyim huzur verici. Herşeyi unutmama yarayan tek şey.
Neyse, arabayı park etmek için bakınırken, bi yerin boş olduğunu farkettim. Karşıdan gelen arabanın, oraya gireceğini gördüm ve hemen gaza bastım. Çantamı alıp, tam okula gidecekken, az önce park yerimi çalmaya çalışan arabayı farkettim.
Yanına yaklaşıp:
Ben: "Bi daha ki sefere biraz daha hızlı olmalısın" diyerek alaylı güldüm.
X: "Bi daha ki sefere bu kadar şanslı olamayacaksın güzelim" diyerek uzaklaştı.
Güzelim mi? Ben sana gösteririm güzelimi! Pislik!
O sinirle çantamı alıp sınıfın yolunu tuttum. O çocuk, o çocuk yeni olmalı, geçen sene onu burada görmemiştim' diye düşünürken, Bayan Ryder sınıfa girdi. Onun arkasından da bir çocuk, 1 dakika, bu çocuk? Olamaz, bu çocuk bugün parktaki çocuk. Aman Tanrım!
Bayan Ryder: Merhaba arkadaşlar. Sınıfımıza yeni bir kişi katıldı. Adı, Jack. Jack lütfen boş bir sıraya geç otur.
Tanrım! Sınıfta sadece benim yanım boştu. Bu kadar tesadüf fazlaydı. Dimi? Öyle olmalı. Bence öyle. Ben bunları düşünürken o çoktan yanıma oturmuştu.
J: "Merhaba ben Jack".
Sağır değiliz heralde duyduk, gerizekalı.
A:" Merhaba, Bende Angela".
J:" Tanıştığıma memnun oldum Angela"
A:" Bende"
İlk ders bitmişti eve gidip üstümü çıkardım. Mutfağa inip bişeyler atıştırmak isterken, babam geldi.
A: "Merhaba babaa".
Babam: "Merhaba tatlım, sana çok güzel bi haberim var, üvey annen ve üvey kardeşin şuan yoldalar, 2 saat sonra burada olurlar"
Güzel haber mi? Bu duyduğum en kötü haberdi.
A: "Sevindim, ben odamdayım" diyerek odama çıktım.
Kulaklıklarımı takıp son ses müzik açtım. Müziğin huzur verici olduğunu söylemiş miydim?
***2 saat sonra***
Babamın telaşla içeri girmesiyle, "geldiler!" demesi bir olmuştu.
Aman tanrım! Başlıyoruz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY KARDEŞİM
عاطفيةBir kız düşünün. Annesini 6 yaşında kaybedip, babasını 18 yaşına kadar kimseyle paylaşamayan bi kız. 18 yaşında bi üvey anne ve kardeşe sahip olma üzüntüsüyle, üvey kardeşine ilk görüşte aşık olan bi kız.