The Betrayal (ASLY BOOK 2)

Flashback of Leaving

Mitch's Pov.
In one year elapse,ang daming nangyari.One of that,when my pie told me that he'll need to go in korea.Hindi ako makapaniwala nung una.Hindi ko kaya na umalis sya ng ganon nalang pero I have no choice kailangan ko syang payagan dahil para sa pamilya nya iyon.For their business.He promise me that when he back we will married each other.Hindi pa rin ako sanay na matulog ng hindi sya kasama,hindi ako sanay na hindi ko sya makita,at mas lalong hindi ako sanay na hindi ko mahalikan ang labi nya.

I know this is just a trial...and we can survive.

Sa loob din ng isang taon na nagdaan nakapagpatayo na ako ng isang Cake business at pinangalanan ko tong miel's cake hango iyon sa pangalan namin ni kiel.Gusto ko syang isama sa lahat ng pangarap ko at sa pagiging sucessfull ko sa buhay ko. Alam ko na sa oras na bumalik sya hinding-hindi na sya muling mawawalay sakin.

Ibinili na rin ako ni kuya ng kotse,Sa panahon ngayon kailangan ko nang sariling sasakyan at yon naman talaga yung ipinangako nya saakin e. Na bibilan nya ako ng kotse pag gu-mraduate na kami.Hindi naman pwedeng puro si axel ang susundo saakin,nahihiya na nga rin ako sa kanya simula nung ibinilin ako ni kiel sa kanya palagi syang andyan para i secure ako,hatid sundo ang ginagawa nya araw-araw,Kahit may sasakyan na ako palagi pa rin syang nasa tabi ko para tumulong And I Appreciate that.

Flashback.

Ngayon na ang araw na aalis sya.Hindi ko kayang mawala sya sa buhay ko kaya hindi ko mapigilan ang maiyak sa harap nilang lahat ngayon. Andito kami sa airport para ihatid si kiel  "Promise me,babalik ka," Basag na boses ko habang kaharap sya "Hindi ko kakayanin kapag nawala ka,Please! Kiel," Ang bigat sa pakiramdam na aalis sya at mawawala sya sa buhay ko.Hindi ko makikita ang gwapo nyang ngiti pag umaga.hindi ko na maaamoy ang mabango nyang tshirt,Hindi ko na mahahalikan ang kissable nyang labi,hindi ko na sya makakausal palagi,Ang dami kong ma-mimiss sa pagkatao nya.

Nilapitan nya ako at hinawakan ang magkabila kong pisngi,He kissed me on my forehead "Pie,Hindi ako mamatay,Malalayo lang ako sayo pero hindi ako makikipaghiwalay" Pinilit kong ngumiti sa harap nya "Itong gwapong mukhang to? Makikita mo rin to ,at pinapangako ko.When I back I will marry you" he smirk after he say that.Hinampas ko naman ang dibdib nya,nakaramdam tuloy ako ng hiya,Andito pa naman sila bessy,kasal agad? Pero san pa ba punta neto? Sa kasal din naman.

Kasabay ng pag-iyak ko ang pagyakap ko sa kanya ng mahigpit "I will miss you,wag kang hahanap ng iba don ah?" Tumingala ako sa kanya.And I saw her smile widely.

"Oo nga,Don't dare na palitan ang kapatid ko ,kundi I will punch you " ani kuya Palabiro talaga sila.

"Easy! Only mitch owner my heart,At hindi magbabago yon" Tinitigan nya muli ako.

"Bro,Ang emo naman,kakaiyak na," Basag ni arkey.

"Babe!moment nung dalawa,hayaan mo na" pagbawal sa kanya ni caty.

"basta bro,Sapatos ko ah!" Biro ni drix. Kaagad naman syang binatukan ni axel,Kahit kailan lang sila naging ok,Yung turingan nila sa isat isa,Is almost morethan friends,Brothers  na rin yata sila eh.

"Kuya,Tawag ka kaagad pag dating mo don," Axel said.

Natawa nalang kaming dalawa ni kiel "Ofcourse,Lahat ng binilin nyo susundin ko,Alright? ," Ibinaling na nya saakin muli ang kanyang atensyon "Your the most prettier,And gorgeous girl in the whole world" then kasabay non ang paghalik nya sakin sa labi ko.

"Cheezy,Pansit burger na yan,Pancit burger!pancit burger!" Pag che cheer pa ni arkey.Yan tuloy nabatukan ni kuya.

"Tumigil ka nga dyan,tsk,Masyado kang childish" .Banat ni kuya.

"Jax naman ,minsan lang eh" dismayadong usal ni arkey.Sila talaga.

Lumapit si kiel isa isa sa black ram,at nag bro mance pa sila.Huli nyang nilapitan si axel "Bro,Take care of her,may tiwala ako sayo,Hangga't wala ako alagaan mo sya ,huh!". Ibinilin pa nya ako kay axel? Para tuloy nakaramdam ako ng lungkot,parang matagal syang mawawala.

"Yes bro,I will protect and care for you,".muli silang nagyakapan.

Sa black ram ay kabilang na si axel,dahil sa loob ng mahabang panahon namin sya nakilala,He deserve a love ,And he derserve to be happy,At yon ang ibinigay sa kanya ng BR,Ang maging isa sa miyembro nito.At maging kasama nila sa araw-araw.

"Black ram...Goal!" Sabay sabay sila,Then nag group hug.Ang sarap makita na parang perfect na ang lahat,pero hindi ibig sabihin hindi na sya lilipad patungong korea,Mas perfect sana kung mag stay nalang sya.But Hindi pwede.

"Paano guys? Black ram,I'll go ahead.".

"Mag-iingat ka bro" .

"I will,".Yon na ang last na sinabi nya.Nagpaalam na rin kami.

Nalulungkot man ako.Pipilitin kong maging masaya.Aalis lang naman sya pero hindi sya makikiaghiwalay.

"Don't be sad.C'mon,You look like an pusi cat now".Pang-aasar sakin ni kuya.

I wipe my tears."Kuya!!".Pagangal ko.Then sabay sabay kaming tumawa.At lumabas na ng airport para makauwi at makapagpahinga.

Naniniwala ako na babalik ka.At magsasama tayo ng pangmatagalan.