KORKUSUZ VE GÜÇLÜ

1. BÖLÜM: ''GÖZLER''

 

Egemen, az önceki kızın etkisinden kurtulmak istermişcesine derin bir nefes aldı. Ne yazık ki, içindeki yumrudan kurtulamıyordu. Neydi bu? Bir anda aşk olması imkansızdı. Ama bu kızdan etkilendiğinin farkındaydı. Hayatında büyük bir rol oynayacağını biliyordu ve bunu engelleyemekcek olmasına üzülüyordu.

Duru, az önceki yakışıklı ve çekici çocuğun etkisini kalbinde hissetmiş ve ''Garip.'' diye düşünmüştü. ''Hiç böyle hissetmemiştim.''

Başını iki yana sallayıp, motoruna doğru yürüdü. Şu anda canı hiç bir şey yapmak istemiyordu ve yapmak istemiyorduysa, yapmayacaktı. Dedim dedik bir kızdı.

Motoruna binip, son sürat evine sürmeye başladı. Bu hız, bu rüzgar ona iyi gelmişti. Hissedebiliyordu ve kesinlikle, hız düşkünüydü.

Eve ulaştığına üzülerek, motoru garajına, araba koleksiyonlarının olduğu bölüme park etti. 3 katlı zengin villasında ses yaparak, odasına doğru ilerledi. Yalnız yaşıyordu ve aşırı zengin bir kızdı. Nedenini düşününce ürperdi. 

Her şeyi unutmak istercesine silkindi ve yatağına, üzerini değiştirmeden, atladı. Sadece uyumak istiyordu ve unutmak. Son kez derin bir nefes bırakıp, uykuya dönmeyi denedi ve nedense, uykuya dalmadan önce, gözlerinin önüne gelen, Egemen'in gözleriydi. 

Karanlık, gri gözleri..

***

Egemen saçma sapan bir rüyadan irkilerek uyandı. O kızı görmüştü. Onu etkilemeyi başaran kızı görmüştü. Acı çekiyordu. O acı çekerken, sanki Egemen'in kalbine binlerce kez bıçak saplanıyor gibiydi.

Aklından, bunaltıcı ergence olan şeyleri attı ve yüzünü buruşturdu. Tamam, o kızın hayatında olacağını hissetmişti. Hissetmişti hissetmesine de, bu ona aşık olacağı anlamına gelmiyordu ki. Belki düşmanı olurdu.. 

Hayır, istemiyordu. 

O kızın ona ait olmasını istiyordu ve o istediğini alırdı. O Egemen Kayaoğlu'ydu. Ve Duru'yu istiyordu. Buna aşk demekten kaçındı ve telefonuna uzandı. 

Sağ kolu Serkan'ı aradı ve açmasını beklerken, sinirlenmemek için dişlerini kırarcasına sıktı. 

''Siktiğimin, açsana!'' diye bağırdı kendi kendine. 

Yaklaşık 10 saniye sonra Serkan açmıştı. Gecenin 3'ü olması umrunda değildi Egemen'in. O her zaman istediğini alırdı sonuçta.

''Buyrun, efendim?'' 

Serkan'ın uykulu sesini duyduğunda, yeni uyandığını anlamıştı.

''Duru adında birini tanıyor musun? Sarışın, ince, ve işlemeli bir bıçağı var.'' 

Duru hakkında bildiği şeylerin sadece bu olması onu sinir etmiş ve onun hakkında daha fazla bir şey öğrenmek için, can havliyle telefonu dinlemişti.

''D-Duru Sayman mı?'' dedi titrek sesiyle Serkan.

Egemen, Serkan'ın neden korktuğunu anlamamış bir şekilde, kaşlarını çattı.

''Onun hakkında her şeyi bana bul Serkan, her şeyi.'' 

Hemen telefonu kapatıp, tekrar uyumak için başını yastığa gömdü ve gözlerinin önüne, Duru'nun biçimli dudakları geldi ve son olarak gözleri...

İkiside tehlikeliydi ve bunu anlamarı uzun sürmeyecekti. Tıpkı, hayatın onları bir araya getirmesinin uzun sürmeyeceği gibi..