Gösterge.

Buna bayılıyorum! Karşı çıkamayacağım iki şeyden biri sabahları müzikle uyanmak. Diğeri de muhteşem erkek parfümü.Her neyse konumuz bu değil,saat sabahın sekizi ve iPod'umdan gelen Calvin Harris şarkısı.

And there's no stopping us right now ,i feel so close to. you right now.

"Uyandın mı tatlım?"

"Anne sen işini biliyorsun." diyerek gülümsedim.

"Hadi artık kalk,okula geç kalacaksın tatlım.Kahvaltı hazır."

"Evet yine şu lanet okul.Hatırlatıp tüm moralimi bozdun anne.Teşekkürler."

"Hadi ama bu kadarı da fazla.Gören de okulda sana işkence ediyorlar sanacak."

"Dersler zaten tam bir işkence."

İstemeye istemeye yatağımdan kalktım.Soğuk bir duştan sonra okul için hazırlanmaya başladım.Okuldan nefret ediyorum,evet.Ama başka çarem olmadığından eşek gibi kalkıp gideceğim.Lanet.

Formam bile iğrenç.Okulla ilgili her şey iğrenç.Şu gömleğe baksana.Üzerinde pembe çizgiler.Hayır yani pembe çizgiler ne alaka? Neden pembe? Mavi olsun. Hayır mor daha tatlı.Hayır ya çizgisiz olsun.

Eteğimi giyerken Taylor'ın 22 şarkısıyla irkildim.Telefonumun zil sesi melodisi.

Telefonu açtım.Yağız arıyordu.Övünmek gibi olmasın ama mega yakışıklı sevgilim.Basketbol oynuyor.Vücudu yüzünden de güzel.

"Bebeğim?"

"Efendim Yağız?" Sürekli aşkım,bebeğim gibi sözleri kullanmazdım.Kullandığım zamanlarda olurdu ama her zaman değil.Onun söylemesi kesinlikle hoşuma gidiyordu.

"Okulda mısın?" Arabada olduğu belliydi.Arkasından kahkaha sesleri duyuluyordu.

"Daha çıkmadım,kiminlesin sen arkadan sesler geliyor."

"Ha evet Beren'le birlikteyiz.Seni almaya geliyoruz."

Cevap vermeden telefonu kapattım.Vay be. Sürtüğe bak sen. İkisi yalnız arabada kahkahalarla sohbet ediyorlardı.Beren'le arkadaştık ama ondan nefret ediyordum.Böyle bir kız sevilir mi? Kaltak.