Gösterge.

Yakalandım.

"Muhtemelen küçük çocuklardır,nerde kalmıştık ?" Bana biraz daha yaklaştı. Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk? Korkudan ödüm bokumdaydı resmen.

 "Yağız sen ne yapıyorsun? Fark ettin mi bilmiyorum ama senin gelip geçiştirdiğin konu o kadar da basit bir şey değil.Gecenin bu saatinde hangi çocuk gelip camı tıklatsın? Bir şeyler oluyor ve senin umrunda değil.Senden açıklama bekliyorum,sen hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorsun."

"Alçin her şeyi abartmak zorunda değilsin.Ne var bunda? Peşlerinden gittim ama kimseyi göremedim..." 

Söyleyeceklerine devam ediyordu ki lafını kestim.

"İçimden bir ses kötü bir şeyler olduğunu söylüyor."

Hiçbir şey söylemeden iç geçirdi.Koltuğuna yerleşti,emniyet kemerini taktıktan sonra kontağı çalıştırdı.İkimiz de suskunduk.

Sessizliği telefonumun zil sesi bozdu.

Annem arıyor...

Telefonu açmadığımdan beri annemin beşinci arayışı falan olmuştur herhalde.Açıp konuşacak halim yoktu ama bir yandan da annemi meraklandırmak istemiyordum.

"Annen mi?" dedi Yağız.

"Evet annem arıyor."

"Açmayacak mısın?"

"Hayır." dedim sert bir şekilde.Ona hala sinirliydim.

Yağız arabayı bizim eve doğru sürüyordu.Eve yaklaştıkça stresimde artıyordu.Eve gidesim yoktu ama buna mecburdum.

"Burda indirir misin? Annemin arabanı görmesini istemiyorum."

"Peki canım." 

Yağız arabayı sokağın başında kenara çekti.Emniyet kemerimi çıkarırken Yağız öpmek için bana doğru yaklaştı ama ben öpmesine izin vermeyerek arabadan indim.Trip attığımı anlasın.Öküz.

Eve doğru bir kaç metre yürüdüm.Yağız hala gitmemiş,eve girmemi bekliyordu.Evin ışıkları kapalıydı.Anahtarlarımı sessizce kapının kilidine soktum.Yavaş yavaş anahtarı döndürdüm.Ses çıkarmamak için özen gösteriyordum.İçeri girdim ayakkabılarımı çıkarıyordum ki annemi karşımda görünce irkildim.

"Neler oluyor Alçin gece gece nerelerdesin sen?"