¶•¶•¶•¶• Harry •¶•¶•¶•¶
Ona sımısıkı sarılıyordum. O da bana. Çocuklar bizi izliyordu. Bir süre öyle kaldık.
H: Teşekkür ederim.
L: Ne için ben bişi yapmadım.
H: Bişi yapmana gerek yok sen sadece hayatımda yanımda ol yeter.
Çocuklardan yükselen "oww" sesleri bu güzel anı bozmuştu. Salaklar. Lindadın vücudundaki tüm kanlar yanaklarına akın etmişlerdi. Çok tatlı duruyordu.Güldük. Bi kolumu omzuna attım. Kanepeye doğru yürüdük. Oturunca çocuklar bana nasıl olduklarımı sordular hepsine "iyiyim,saol" demekten dilimde tüy bitmişti.
Pasta kestik,şarkı söyledik derken çocuklar gitti. Lindayla şuan baş başayız. Ona baktığımda dışarıyı izliyordu,bişiler düşünüyor gibiydi.
H: Linda?
İrkildi, hemen bana döndü. Gözleri kızarıktı. Ağlamışmıydı? Ama neden?
L: Bişeymi istedin?
H: Hayır ne düşünüyodun?
L: Hiç, hiç bişi
Elleri gözlerindeydi ikidebi göz yaşlarını siliyordu. Kıyamam ki!!
Koltukta ona doğru kaydım. Ellerini tuttum.
H: Linda neler oluyor?
Sıkıntılı bir nefes verdi.
L: Eski yaşamımı düşünüyordum Harry. Çocukları, seni. Kendimi. Sen mutlusun ama ben değilim. Belki dışarıdan öyleyim ama içim paramparça. Buraya gelmeseydim neler olurdu düşünmek bile istemiyorum.
Bunları söylerken hep ağlıyordu. Bende öyle.
L: Neden ağlıyorsun? Hayatı mahfolmuş olansen değilsin... Benim.
H: Benim hayatım sensin. Sen üzülürsen bende üzülürüm. Sen gülersen, bende gülerim. Şimdi ağlamamamı istiyorsan gül.
Bir anda yüzündeki mutsuz ifade kendini tebessüme çevirmişti.
L: Senin için o kadar değerlimiyim yani?
H: Hiç şüphen olmasın.
O benim herşeyimdi. Hayatım,sevgilim,aşkım,prensesim, gülme sebebimdi. Kendisine bakınca iyiki o gün oraya gitmişimde onu eve getirmişim diye seviniyorum.Onunla mutluyum, Lindaya bakınca gülüyorum, içim heyecanla sarsılıyor, ona bişey olursa ben yaşayamam.
L: Harry buradamı yoksa yukarıdamı uyuyacaksın?
H: 'sın' 'uyuyaca"ğız"' olmasın o?
İtiraz etmek yerine bana daha çok sokulmuştu. Sanırım burada uyuyacaktık. Yere düşmüş pikeyi alıp üstümüze serdim. Başını boynuma gömmüştü. Burnumla burnunu dürttüm. Bana baktı, güldü. Burnunun ucunu öptüm. Kıkırdadı. Ellerimi beline sardım. Ayaklarımın üstüne çektim. Şimdi Linda benim kucağımdaydı. Bana yaklaştı yanağımı öptü. Güldüm. Ellerimle saçlarını arkaya attım. Kafamı boynuna gömdüm, küçük küçük öpücükler bırakarak yanağına kadar geldim. Gözlerine baktım, birde dudaklarına. Sanki öpmemi bekliyormuş gibi bakıyordu. Bende öyle yapıp, dudaklarını dudaklarımla örttüm.Nazik ve yavaş yavaş öpüyordu. Ellerini saçlarıma geçirmiş, okşuyordu. Nefessiz kalınca bıraktım. Onu zorlamak istemiyordum. Narin bir çiçek gibiydi, benimdi.Ve çok güzeldi.
Ben düşüncelere dalmış gitmişken Lindaya baktım. Uyumuştu. Çok masumdu, gülümsedim.Bende onu iyice sararak güzelmi güzel huzurlu bir uykuya daldım....
Buda 2. part biraz geç geldi ama sonu mutlu bitti. Bugünlerde biraz moralim bozuk. Bende Linda gibi ağlıyrm :( :( yeni bölümü bu gece yada yarın yazabilirim olmazsa Salı gününe. Yorum yapın :))))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmeyi Dene!!!
Fiksi PenggemarBir kız Ailesi tarafından ihanete uyranıp genelevine atılan Masum küçücük bir genç… Aradan yıllar geçer Ve birinin onun için para verip evine aldığını işitir O genç kızı evine alır Genç ona karşı bir duygu hissederken kız onu kardeşi gibi görür...