Hay naku, Lolo ! Kahit kaylan po talaga, napakatigas ng ulo ninyo, " naiiling na sabi ni Denise habang papalabas sila ng Public Market. " Sabi ko nman inyo, ako nlng mag-isa ang mamamalengke.Tingnan nyo po, na high-blood na nman kayo. Akin na nga yan." Pilit niyang inaagaw ang dala nitong bayong pero hindi nito ibinibigay na matanda.
Ngumiti si Lolo Isamel. Sa masayang mukha nito, hindi mahuhulaan ng makakakita rito na wala pang isang buwan mula ng inatake ito ng hypertension at nadala sa ospital. Likas kasi itong masayahin. That was just one of the things Denise Loved about her grandfather. Bukod sa katotohanang silang dalawa na lng sa pamilya nila ang natitira rito sa ibabaw ng lupa.
Bata pa lng siya nang maghiwalay ang kanyang mga magulang. Dahil sa minsan ay hindi nya naringgang may pinagtatalunan ang mga ito, malaking katanungan para sa kanya kung ano talaga ang dahilan ng paghihiwalay ng kanyang mga magulang. Sa publiko at maging sa kanya, isang masaya at perpektong pamilya ang imahe nila. Ang hindi nya alam, behind closed doors, marami palang hindi pinagakasunduan ang mag-asawa. kaya laking gulat nya ng minsang isama ng kanyang ina sa probinsyang ito, bitbit ang lahat ng damit nila. Hindi nman ito nagtangka na ipaliwang sa kanya ang sitwasyon. Siguro dhil, iniisip nito na porque bata pa sya noon, hindi nya maiintindihan, subukan man nitong magpaliwanang.
For months, nagkulong lng sya sa sa silid nya. She was missing her Clssmates and Friends in Manila..... especially her father. Ang kanyang mommy nman ay busy sa pagatatrabaho para mgawa man lng kamustahin ang lagay nya.
Mabuti nalng at nadun ang kanyang Lolo Mael. He had instilled strong Faith in God to her. Kaya nman kahit naman namatay ang mommy nya dahil sa cancer after a year at malaman niyang may ibang pamilya na ang ama, hindi siya naging bitter. Alam niya, God has a reason why all those things had happened.
Bagaman may kaya ang kanilang pamilya, having owned a coffee farm and a Montessori School na siya na mismo ang Administrator, nasanay sila sa simpleng pamumuhay. Ang mga bagay na kaya nilang gawin ay sila na mismo ang gumagawa at hindi inaasa pa sa mga kasambahay, gaya ng pamamalengke kapag libre siya.
"That's not true. Nahilo lng aqo kanina dhil sa init ng panahon," sagot nito. "At saka mabuti ngang kasama mo aqo. Wala ap nman si Mark kaya wala kang taga.buhat," tukoy nito sa kababata nya laging sumasama sa kanyang pamamalengke.
"Kaya nga po sa susunod, huwag na kayong sasama. Doon na lng po kayo sa bhay."
"Kung mkapagsalita ka parang anghina-hina ko , eh mas mlakas pa ko sa kalabaw no?" pagyayabang nito. Napangiti na lamang sya. Kung hindi lng sa sakit nito na Hypetension, malakas na malakas pa talaga ang lolo nya.
Nagsimula na siyang susian ang pinto ng sasakyan nang may biglng sumulpot na mama sa gilid nya.
" Huwag kang kikilos ng masama, kung ayaw mong bumaon ito sa laman mo "banta nito. At sadya pa nitong idiniin ang matigas na metal sa tagiliran nya.
Nahintakutang npatitig sya sa namumulang mga mata nito. Sigurado syang nakadroga ito.Nanigas ang kalamnan nya sa sobrang nerbyos. Nilingon nya ang Abuelo na nasa Kanan lamang nya. Dalawang malalking lalaki ang nkatayo sa magkabilang gilid nito, tinututukan ito ng balisong.
"Huwag po ang lolo ko parang awa nyo na ," pagmamakaawa nya.
that was the first time na nka.encounter sya ng ganoon at hindi ya lam ang gagawin dahil na din sa nerbyos.
"Akin na ang wallet at mga alahas ninyo Bilis !" utos ng isang lalaki.
Kahit gustuhin man nyang sumigaw ay hindi nya nagawa. Medyo malayo kasi sila sa mataong palengke dhil pinili nyang mag.park ng kotse kanina sa lilim ng puno.
BINABASA MO ANG
♥Made in Heaven ♥
Romanceehemmmmmmmm ! This is my first time to write a story here :) Bigla nlng aqo nagkainterest magsulat dito ... No Choice ee. Bwal magsayaw, Bwal Gumala, Bawal lhat ... Sorry in Advance .. im not a writer kasi ee . its only a Short story just like a poc...