♥Made in Heaven ♥

Chapter 2 - ^_~

     Mababait ang mga tao sa lugar na ito bihira ang mga pangyayaring kagaya ng kanina.Sigurado ko ring dayo lang angmga iyon," pagkukwento ng matanda kay Yeoji kahit wla nman siyang tinatanong.

     Tumango lng sya. Hindi nman nya pinagsisihan  na napadaan siya sa tamang oras na iyon habang hino-holdup ang mga ito, kahit mausisa si Lolo Ismael.

    Mamimili sana sya ng lutong ulam. Wala kasing kainderya sa bhagi ng inuupahan niyang bhay at nasa palengke ang unang tindahan ng ulam na pinakamlapit.

     He was no hero, alam na alam nya yun. Pero nang makita ang maglolo na tinututukan ng patalim ng tatlong lalaki, bigla siyang nag-alal apara sa mga ito kaya dali-dali nyangnilapitan.Siguro dahil na rin may  naalala siyang mhalagang eksena sa buhay nya nang makita ang helpless na anyo ng mga ito.

     And that stirred up his protective instinct, trigerring a terrifying memory of persons he had failed to protect.

    "Mahuhuli rin kaagad ang mga iyon malamang, dahil halos magkakakilala ang mga tao rito. Hindi mahirap mkita ang mga dayo."

     Matapos magpunta sa Police Station para i-report ang insidente, isinama na si Yeoji ng maglolo patungo sa bhay ng mga ito. Habang nagbabyahe, hindi matapus-tpos ang kuwento at katatanong ng matanda. Nalaman nyang isa pala itong pastor, pero dahil madalas na may sakit, hindi na ito masyadong aktibo sa Ministry na iyon. Ngunit payuloy ito sa pagtuturo ng short Bible courses.

     Sa hitsura at pagsasalita ng mga ito, nahuhulaan nyang mayaman ang maglolo. Kung bkit nagtitiyaga ang mga ito sa maliit ng bayang iyon at namumuhay nang simple ay hindi nya alam.Wala siyang balak mag-usisa.

    "Nga pala, anong apelyido mo ?" tanong muli ng matanda.

     "Vergara, Yeoji Vergara."Napansin kong kaiba ang kualy ng mga mata mo. Parang dark lng ng kaunti sa hazel. At saka, hindi rin ordinaryo sa Pilipino ang height mo. May foreign blood kaba ?"

      Kung ibang tao lnga ng kausap nya, bka tiningnan na niya ito ng masama. Hindi niya gustong inuusisa. But strange, magaan ang loob niya rito at hindi niya magawang mainis.

      Pinigilan niya ang nostalgia na tila gustong sumibol sa dibdib niya. He was missing something.... or someone.

      Kumurap siya. Hindi mahuhulaan ninuman ang nararamdaman niya. He is an expert at hiding feelings. Love and other soft emotions were not in his vocabulary. Hindi man kasama sa combat training na pinagdaanan niya, pero itinuro niya sa sarili bilang dagdag depense na huwag ipakita ang mga ganoong damdamin. Maging ang tunay niyang pagkatao.

     "Purong American po ang Grandmother qo." 

Hindi rin niya alam kung bkit nagbigay siya ng ganoong impormasyon tingkol sa sarili.

Kahit pa napakaliit na bagay iyon para sa tulad niya na tila pugante sa napili nyang Landasin na buhay , isa iyong importanteng bagay.

     Sabagay hindi siya nagsisinungaling ng sabihin nya  sa maglolo na hindi sya talaga taga-roon at nangungupahan lamang siya sa isang maliit na bhay na halos isang silid lng ang laki. Hindi na kailangan malaman ng mga ito na naroon lng siya sa buhay na ganoon habang nagbabakasyon mula sa tunay na trabaho.

     Tila wala nmang napansin ang matanda- na siyang direktang kakwentuhan nya sa sasakyan. Ang apo nito ay nanatiling tahimik lamang habang nagmamaneho. Kung nakikiramdamito sa kanya,hindi sya sigurado.Pero hindi nman ito mukhang mapaghinala.

     She acyually looked trusting inoccent and..............

      Mapatingin sya sa rearview mirror at nasalubong niya ang tingin ng dalaga.