The Boardingschool

H2: Een kostschool?!

Pov Zoë:

"Zo, je moet me helpen." zegt Charlie terwijl ze een luik dicht doet die midden in de auto zit. "Char, wat heb je gaan?" zeg ik zacht. "Uhm ik heb Shiba meegenomen." zegt ze zacht en dan zie ik het kleine hoofdje van onze kleine husky. "Heb je ook eten voor hem meegenomen?" vraag ik zacht. "Ja heb een mega zak in die extra tas op mijn koffer." Ik knik en aai onze pup even. Ik pak mijn telefoon en zet River van Ed sheeran en Eminem op. Nadat ik het liedje heb afgeluisterd besluit ik even te lezen aangezien het toch nog wel even rijden is. Ik heb van de Hunger games de hele serie in mijn koffer zitten. 

Pov Charlie: 

Ik pak mijn telefoon en zet 5SOS op omg ik houd zo veel van hun. Ze zijn geweldig. Permanent vacation! Mijn ogen worden zwaar en langzaam val ik in slaap. 

3 uur later

we zijn aangekomen bij een enorm groot gebouw. Ik zie mama huilen. "Wat is er mam?" vraagt Zoë die het blijkbaar ook had gezien. "Het spijt me zo erg." zegt ze met een betraand gezicht. "Wat spijt je?" vraag ik nu. Ik krijg spontaan tranen in mijn ogen. "Ik zet jullie niet af bij jullie vakantie." zegt ze zacht. "Ow waarom niet?" vragen ik en Zoë tegelijk. "Jullie gaan helemaal niet op vakantie." "Okey, nu snap ik er niks meer van." zeg ik nu helemaal in de war. "Ik zet jullie af op jullie nieuwe school." zegt ze. "Maar dan kan je ons toch straks weer ophalen?" vraag Zoë. "Ik kom jullie niet meer ophalen dit is een kostschool." roept ze gefrustreerd. "WAT,WAAROM?" roep ik boos. "Ik zit in geldproblemen dus had ik hulp gevraagd aan jullie vader. Hij zei dat ik jullie naar een kostschool moest sturen en dat hij daarvan de kosten zou betalen!" Roept ze heel hard. "Waarom zei je dat niet tegen ons?" zeg ik op een rustig tempo. "Dan hadden we nog afscheid kunnen nemen van onze vrienden." zegt Zoë teleurgesteld. Ik pak mijn tas en doe Shiba er voorzichtig in en aai even over zijn kopje. "Ik hoef je nooit meer te spreken." zeg ik rustig maar mijn stem laat wel weten dat ik enorm boos ben. "Nooit meer terugkomen en zeggen dat je ons mist." zegt Zoë nog en stapt tegelijkertijd met mij uit de auto en pakken onze koffer uit de kofferbak. En zet voorzichtig de tas waar Shiba in zit op de koffer. 

Ik zie de onze auto nog de parkeerplaats afrijden. We pakken de koffers vast en lopen naar de ingang. "We kunnen dit." zeg ik om mij en mijn zusje moed in te spreken.

De schuifdeuren gaan open. Daar gaan we de hel in. Ik pak mijn zus haar hand vast en trek haar mee naar binnen. "Serieus, Zo kijk me aan." ze draait zich naar me. "Zo, we kunnen dit." zeg ik met een glimlach 

We stappen naar binnen en zien een grote moderne hal. Oke Charlie je kunt dit!!

weer een nieuw hoofdstukje 

xoxo myrneeee