Dit verhaal gaat over een tweeling die naar een kostschool wordt gestuurd door hun moeder. Snel hebben ze vrienden gemaakt alleen sommige blijken toch geen vrienden te zijn maar hele andere personen. Op een dag draait hun normale leven om in een gro...
Pov Zoë: Daar staan we dan niet wetend wat te doen. Ik zie een bordje hangen en er staat "receptie" op. Ik besluit ernaar toe te gaan terwijl ik de hand van Charlie nog steeds vast heb. "Wat gaan we nu doen?" Vraagt Charlie aan me. "Kijk daar staat receptie, dus kunnen we het even vragen." Zeg ik wijzend naar het bordje. Ik kom uit bij een lange balie.
Er staat een soort belletje en Charlie kan het tuurlijk weer niet laten, dus tikt er een paar keer op. Al snel komt er een vrouw aanlopen en gaat op de stoel zitten achter de balie. "Hoi, waarmee kan ik jullie helpen?" Vraagt de vrouw aardig. "Uhm, we zijn net nieuw hier en weten niet wat we moeten doen." Zegt Charlie en kijkt naar haar spullen. "Ik roep even de directrice zij legt alles verder uit." Zegt ze terwijl ze op staat.
Er komt een vrouw aan lopen. Waarschijnlijk is het de directrice. "Ze stelt zich voor: "Hallo ik ben mevr. Burns, de directrice van deze kostschool. Lopen jullie even mee naar mijn kantoor dan leg ik de belangrijke info daar uit?" We knikken en lopen met haar mee.
Ze opent de deur en laat ons binnen. "Ga maar zitten op die stoelen." Zegt ze en wijst naar de stoelen. We gaan zitten en wachten tot ze begint met praten. "Nou zullen we beginnen met jullie namen." Zegt ze als ze een pen pakt. "Ik ben Zoë en dat is Charlie knight." Zeg ik. "Ah dus jullie zijn een tweeling?" Zegt en kijkt ons even goed aan. "Jullie hebben geluk dat jullie bij elkaar slapen er komt wel nog iemand bij." Zegt ze als ze onze namen heeft gevonden in het boek. "Ow oke erg bedankt dat we bij elkaar mogen liggen." Antwoordt Charlie waarbij ik knik.
Pov Charlie: "Jullie kamernummer is 308." Zegt ze nog en geeft ons de sleutel. We lopen naar de lift. Fijn dat ze die een hebben dan komen we nog heel aan bij onze kamer. Ik ga mijn spullen ook zeker niet naar boven tillen. "Char kun je please helpen?" Vraagt Zoë met puppy oogjes. Ik zucht en pak haar make-Up gerei aan. We staan eindelijk in de lift nou maar op zoek naar onze kamer. Het gaat me niks verbazen dat ik hier nog eens verdwaal. Er zijn maar liefst 8 verdiepingen
Na een uur gezocht te hebben we onze kamer gevonden. En wauw die is zo groot! 1 super grote inloopkast, 3 tweepersoonsbedden, 1 mega keuken en de badkamer is zoo mooi! Er zit een bubbelbad, een regen douche en het beste een jacuzzi. "Aah." Gilt Zoë als ze binnen komt. "Ik dacht dat kostscholen mega lelijk waren!" Roep ik hard door de kamer.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
We horen de deur open gaan en er staat een verlegen meisje. "Hoi, hoe heet je?" Vraagt Zoë. Ze kijkt ons bang aan. "Ik heet Uhm Amy." Zegt ze heel zacht. En blijkbaar ben ik de enige die haar verstond. "Ze heet Amy." Zeg ik wat harder. "En hoe oud ben je Amy? Vraag ik zo aardig mogelijk. "Ik ben 16 jaar oud." Zegt ze nu wat harder dan eerst. "Ben maar niet bang. We zijn aardig hoor. En laat je maar lekker gaan, vooral bij Charlie." Zegt Zoë en lacht naar mij. "Ja ik zou zeggen ga je gang." Zeg ik lachend. "Oke." Zegt ze. Maar dan opeens....
