Herşey güzeldi fakat birşeyler vardı bana uymayan.Anılar vardı şimdiki halime baktıkça geçmişi özlüyordum bazı insanlar vardı küçücük bir çocuğa bile sahip çıkamayıp sokağa atıyorlardı.SOKAKLAR ÇOCUK DOĞURMAZ! Küçücük çocuğun ona zararı olmadığının farkında olmayan at görüşlü insanlar tanıdım.Sokakta büyüyen bir çocuktan beklenmeyen hareketler olur okumaz yazmaz ama sesini keşfedene dek hiçbir şey bilmediğini zanneden küçük sanatçılar.Bana göre insan ses tonuyla yargılanmalıdır.Ve bu yüzden sokağa terkedilmiş çocuklar o hep dikkatimi çeker sürekli sohbet eder zamanlarımı onlara ayırırım.Benim hayatım dedemden ibaret 50li yaşlarında dede olmuş anneannemin onu terketmesinden dolayı kendini işe vermiş.Bu yüzden çok başarılı bir şirket sahibi olmuş.Annemin babamın ve benim yokluğuma dayanamayacağını bildiğinden seçimin de beni kullanmış bazen tartıştığımız da ona gerçekten kızıyordum ama o benim herşeyimdi süt anne olarak bir yardımcı almıştı o kadar yokluk içinde sonra anneannem de gidince beni o yetiştirmişti.Başarılarıma bakıp hep seninle gurur duyuyorum derdi.Tek başarım kendimi toparlamamdı bana göre.Ama ona göre çok anlamı vardı bu kelimenin kimsenin bilmediği, anlamadığı..İşlerini toparlayınca beni buraya gönderdi okutmak için ve bende elimden geleni yapıp onu yüz üstü bırakmama kararı aldım kısa bir sürede.Daha önce erkek arkadaşım bir tane olmuştu onunlada 2 yıl sürmüştü okulu bırakınca ayrılmıştı.Farklı insanlar var ihanet edilmesi,edilememesi gereken insanlar şu ana kadar hiç kimseye edilmemesi gerekiyor demedim ama Fiona ayrıydı çünkü süt kardeşimdi her anımda her zamanımda o vardı yanımda kırmaya ve kaybetmekten korktuğum tek insan FİONA.Evet sahne vakti gelmişti.Edge bana dönüp "İyi şanslar ufaklık" dedi.UFAKLIK kelimesi beynimde yankı yapıyordu gözlerimin dolmasına ve ayaklarımın yerden kesilmesine sebep olan o kelime ve gözlerim karardı.
Gözlerimi açmakta zorluk çekerken kim olduğunu bilmediğim kadından"Hasta kendine geliyor"cümlesiydi.Gözlerimi zorlukla açtığımda beyaz doktor önlüğü giymiş bir adam ve siyahlar içinde Edge vardı.Güçlükle kalkmaya çalışırken ağzımdan o kelimeler döküldü"Sen kimsin ve neler oluyor."Doktor
"Kısa bir hafıza kaybı başına darbe almışsınız efendim bu iğneden sonra kısa bir uykuyla herşey düzelecek" dedi.
Yavaş yavaş kendime gelirken gözlerim buğuluydu.Gece olmuştu telefonuma ulaşmak için çantama uzandığımda telefonum ve şarj aletimin olmadığını farkettim.Etrafta priz ararken gözüm beyaz perdenin arkasındaki ayaklara takıldı.Yavaşça doğruldum yüzünü seçemiyordum.Ayağa kalkıp daha net tanımlamak için siyahlar içindeki Edge'e baktım.Yanına doğru sessiz adımlarla ilerlerken birden yerinden kalkıp gözlerini ovalarken bana baktı"Uyanmışsın,ama kalkmaman gerekli"dedi.Bileğimde takılı olan tokayla saçlarımı bağladım.Tekrar yatağa uzanırken"Evet,tamam ve telefonum nerde bir fikrin varmı?"die sordum.Kafasını tekli kanepenin arka tarafına doğru uzatırken"Fio adında birisi aramıştı, suratına kapandı bende sarjının bittiğini düşünüp sarja taktım."
Biraz duraksayıp"Burada olduğumdan haberi varmı?"gibi sorular yöneltirken içeriye Fiona girdi.Hemen yanıma koşup başıma bir öpücük kondurdu.
O soru yağmuruna tutmadan ben onu cevap yağmuruna tuttum.
"Evet,iyiyim.Haber veremedim çünkü kendimde değildim.Neden olduğu hakkında en ufak bir bilgiye sahip değilim."
Edge kahkaha atarak"Nesiniz siz?İkiz falan mı?Konuşmadan anlaşıyorsunuz."dedi alayla.Fiona kendinden emin bir ses tonuyla "Kardeşiz ve bunda gülünecek birşey olduğunu sanmıyorum bayım."dedi.
Edge'nin yüzü asılmıştı.Fiona'yı dürterek fısıltı halinde"Susman gerekiyor,beraber sahne alacağım çocuk Edge Bower."dedim.Fiona Edge dönüp"Ben geldim,gidebilirsin sen."dedi.Edge ayağa kalkarken Fiona'ya dönüp ukala bir tavırla"Ne o şimdide annesi mi oldun?"dedi.Fiona'ya kalsak şuanda tek tek kelimeleri sıralıyordu ona böyle davranmasını istemediğinden.Hemen lafa atlayarak"Sende kaç saattir buradasın ,eve git bir duş al yemek falan ye demek istiyor Fiona,zaten geceyi mahvettim özür dilerim."dedim.Fiona koluma vurup"Hadi ama altı üstü bi müzik söyleyecekti neden özür diliyorsun Ellen."dedi.Edge,Fiona'nın sözlerine aldırmayıp"Kalacak bir evim olduğunu sanmıyorum,gece için önemi yok Adam'ın yüzünden zorla geldim kendimi hiç iyi hissetmiyordum Fiona içinde ımm pek insan canlısı olduğu söylenemez ama onu da anlıyorum."deyip hafif dudaklarını kıvırdı.Fiona'ya baktığımda sinirden köpürüyordu.Adeta patlamak üzere olan bir volkan gibi.Fiona çok neşeliydi kimseyle anlaşamazdı kolay kolay ama anlaşmaya başlayınca da vazgeçilmemesi gereken bir dostu.Evet hayatımda gördüğüm en mükemmel dost.Ben alışmıştım artık tuhaf gelmiyordu dedem iş seyahatlerine çıktığında hep onlarda kalırdım.Babası gelirken hep en sevdiğim yiyeceklerden almaya özen gösterirdi.Sırf et sevmediğimden 3 ay boyunca evde et pişirmeyen bir Milk Mom'a sahiptim.Bu beni mutlu ediyordu heryıl doğum günümü kutlar paket paket hediye alırlardı.Unutulmayacak,unutulmayan,unutulmaması gereken anılar bıraktılar.Medya Fiona,Ellen 🌹
Yeni bölüm +3.💕😘

ŞİMDİ OKUDUĞUN
H A U N T E D
Teen FictionNobody believed that ı was enough in my life.Until ifind you.