Thyerja e heshtjes

1

Po mar frymë...syt po i hap përseri, e po ndeshem me bardhësin e tavanit.
Po lëviz...po ngrihem përsëri në këmbët e mia.
E ndjejë...e shkatërruar jam.
E ndotur jam.
E thyer jam...ndjeje se dhimbja fort më ka kapluar.
Kush jam unë?
Shikoi përball meje është dikush si unë..me ngjanë mua.
Kush është ajo?
Perball qendron e zhveshur ,buza i pikon gjak...trupi te mavijosura ka kudo.
Fytyra e saj ka mjira lot ,po i djegin..e ndjeje qe çdo lot qe dalin nga keta sy ..duket sikur leshohen si thika te mprehta qe po gjakosin fytyren.
Shiko njelloj si une!
Ate bluze te shqyer si e mban veshur?
Çfar sheh te ajo?
Ato floke te shkarravitura hedhur mbi supet e dobta tanime.
Te thyer jan ata?
Po kush i theu?
Ndjehet e dobet ajo?...se une po.
Ndjeje kaq boshllek...
Pse me shikon ashtu?
Flit tani!Flit ,flit e mos me gerryej shpirtin me shume ,mos ma gjakos zemren me shume...mos ma rrembe lumturin...mos..mos se shpirti se duron dot kete dhimbje...mos.
Flit tani!Pse hesht?
Ti je si une ,pse nuk flet ,une po flas me ty ..te lutem mos...mos me ler ..flit.

Po shikoj thelle ne ty....
Heh..ti me ngjan mua ,po se ti je pasqyra.
Heh ..sa budallaqe!Ti je pasqyra?!
Nuk ka edhe nje si une...se mua shpirtin ma moren e trupin ma shakterruan.Ma moren veten time.
Shiko ...te dhimbsem e di.Apo ndoshta jo?
Jo,jo s'jam une kjo ..me thuaj te lutem me thuaj qe nuk jam une ajo qe ti e pasqyron.Te lutem mos !Keta sy po me gjakosin,e trupi po me ka lene tani.
Edhe lekura eshte rrjepur..sa dua te vdes...sa dua te vdes e te mos e kujtoj ate kafshe...ate kafshe..qe dha vdekjen e gjall ende po rri.
Sa dua te vdes ,e te mos e kujtoj ate kafshe qe epshin e tij e shfryu mbi mua.
Ma mori nderin tim!
Mallkuar qofsh!O i denuari i Zotit.
Zvarritem gjersa ujin te leshoj mbi veten ,aq nxehet ,aq nxhet sa trupi me rrenqethet...djege..por nuk djeg sa djeg nga brenda.
Disa pika te pastra bien per ta hequr ndotjen...dua ..dua ta hjek...gerryej lekuren aq sa thonjet qahen ,ferkoj aq sa duart gervishen ,por nuk pastrohem dot ...se une jam e ndotur ,e flliqur.
S'me duhet jeta tani më.
Me thuani çfare i duhet shpirtit nje trup i prishur ...i ndotur?
Tani dua te fle e te mos zgjohem me...
Se nuk dua te kujtoj naten qe ma shkatrroi lumturin ,me prishi vitet me te bukura,ma mori boten nga duart e mia ,mi mori endrrat e i la te fluturojne si pellumbat,iken nga une,ma mori gezimin,...ma mori jeten.

Errësirë....